புறநானூறு
பத்துப் பாட்டுக்களில் ஏழாவதான நெடுநல்வாடை, பாண்டியன் நெடுஞ்செழியனை மதுரைக் கணக்காயனார் மகனார் நக்கீரனார் பாடியது.
பதிற்றுப்பத்து
பத்துப் பாட்டுக்களில் ஆறாவதான மதுரைக்காஞ்சி, தலையாலங்கானத்துச் செரு வென்ற பாண்டியன் நெடுஞ்செழியனை மாங்குடி மருதனார் பாடியது.
ஐங்குறுநூறு
பத்துப் பாட்டுக்களில் மூன்றாவதான சிறுபாணாற்றுப்படை, ஒய்மான் நாட்டு நல்லியக்கோடனை இடைக்கழி நாட்டு நல்லூர் நத்தத்தனார் பாடியது.
நற்றிணை
எட்டுத்தொகை நூல்களில் முதலாவதாக இடம்பெற்றுள்ள நூல் ‘நற்றிணை’. ‘நல்’ என்னும் அடைமொழியும் அகப்பொருள் ஒழுக்கத்தைச் சுட்டும்
குறுந்தொகை
பத்துப்பாட்டுக்களில் இரண்டாவதான பொருநர் ஆற்றுப்படை,சோழன் கரிகாற்பெருவளத்தானை முடத்தாமக் கண்ணியார் பாடியது.
கலித்தொகை
பத்துப் பாட்டுக்களில் நான்காவதான பெரும்பாணாற்றுப்படை, தொண்டைமான் இளந்திரையனைக் கடியலூர் உருத்திரங் கண்ணனார் பாடியது.
அகநானூறு
பத்துப் பாட்டுக்களில் ஐந்தாவது முல்லைப் பாட்டு, காவிரிப் பூம்பட்டினத்துப் பொன் வாணிகனார் மகனார் நப்பூதனார் பாடியது.
பரிபாடல்
பத்துப் பாட்டுக்களில் எட்டாவதான குறிஞ்சிப்பாட்டு, ஆரிய அரசன் பிரகத்தனுக்குத் தமிழ் அறிவித்தற்குக் கபிலர் பாடியது.
புறநானூறு: 341
இழப்பது கொல்லோ பெருங்கவின்!
இழப்பது கொல்லோ பெருங்கவின்!
பாடியவர் :
பரணர்.
திணை :
காஞ்சி.
துறை :
மகட்பாற் காஞ்சி.
குறிப்பு :
இடையிடையே சிதைவுற்ற செய்யுள் இது.
அம்பூந் தொடலை அணித்தழை அல்குல்,
செம்பொறிச் சிலம்பின் இளையோள் தந்தை,
எழுவிட்டு அமைத்த திண்நிலைக் கதவின்
அனரமண் இஞ்சி நாட்கொடி நுடங்கும் . . . . [05]
.. .. .. . .. .. ... .. .. .. .. .. .. .. ..
புலிக்கணத் தன்ன கடுங்கண் சுற்றமொடு,
மாற்றம் மாறான், மறலிய சினத்தன்,
பூக்கோள் என ஏஎய்க், கயம்புக் கனனே;
விளங்குஇழைப் பொலிந்த வேளா மெல்லியல், . . . . [10]
சுணங்கணி வனமுலை, அவளொடு நாளை
மணம்புகு வைகல் ஆகுதல் ஒன்றோ
ஆரமர் உழக்கிய மறம்கிளர் முன்பின்,
நீள்இலை எகம் மறுத்த உடம்பொடு
வாரா உலகம் புகுதல் ஒன்று - எனப் . . . . [15]
படைதொட் டனனே, குருசில்; ஆயிடைக்
களிறுபொரக் கலங்கிய தண்கயம் போலப்,
பெருங்கவின் இழப்பது கொல்லோ,
மென்புனல் வைப்பின்இத் தண்பணை ஊரே!
பொருளுரை:
வேந்தன் பெண்ணைத் தரும்படிக் கெஞ்சிக் கேட்டான். அவள் இளையவள். இடையில் மணி தொடுத்த ஆடை உடையவள். காலில் சிவப்புப் புள்ளி வைத்த சிலம்பு அணிந்தவள். அவள் தந்தை கொடி பறக்கும் கோட்டை கொண்டவன். அந்தக் கோட்டை எழுமரத் தாழ்ப்பாள் கொண்டது. மண்ணை அரைத்துக் கட்டப்பட்டது. இவற்றைக் கொண்ட தந்தை ஒப்புதல் ஏதும் தரவில்லை. எனவே சினம் கொண்ட வேந்தன் அந்தக் கோட்டையைத் தகர்க்க ஆணையிட்டான். அவனது போர்ச்சுற்றம் புலிப் போலப் பாயக்கூடியது. கடுமையான பார்வை கொண்டது. போருக்கு உரிய பூவைச் சூடும் விழாக் கொண்டாடும்படி வேந்தன் ஆணையிட்டான். [பூக்கோள் விழா] வேந்தன் போருக்குப் புறப்படுவதற்காக நீராடச் சென்றான். நாளை என்ன ஆகுமோ? அணிகலன் பூண்ட அவள், பிறருக்கு உதவாத நிலையில் உள்ள அவள், சுருங்கிய முகப்புடன் அழகுடன் திகழும் முலையைக் கொண்ட அவள் நாளை திருமணக்கோலம் கொள்வாளோ? அல்லது, பல போர்களில் வெற்றி கண்ட இரு படைகளும் போரிட்டு வேல் பாய்ந்த உடலோடு வாரா உலகம் செல்வார்களோ? குரிசில் தந்தையும் வேந்தனும் படைக்கலன்களை வீசிகின்றனரே. யானை புகுந்து கலக்கிய குளம் போல இந்த ஊர் கலங்குகின்றது.