புறநானூறு
பத்துப் பாட்டுக்களில் ஏழாவதான நெடுநல்வாடை, பாண்டியன் நெடுஞ்செழியனை மதுரைக் கணக்காயனார் மகனார் நக்கீரனார் பாடியது.
பதிற்றுப்பத்து
பத்துப் பாட்டுக்களில் ஆறாவதான மதுரைக்காஞ்சி, தலையாலங்கானத்துச் செரு வென்ற பாண்டியன் நெடுஞ்செழியனை மாங்குடி மருதனார் பாடியது.
ஐங்குறுநூறு
பத்துப் பாட்டுக்களில் மூன்றாவதான சிறுபாணாற்றுப்படை, ஒய்மான் நாட்டு நல்லியக்கோடனை இடைக்கழி நாட்டு நல்லூர் நத்தத்தனார் பாடியது.
நற்றிணை
எட்டுத்தொகை நூல்களில் முதலாவதாக இடம்பெற்றுள்ள நூல் ‘நற்றிணை’. ‘நல்’ என்னும் அடைமொழியும் அகப்பொருள் ஒழுக்கத்தைச் சுட்டும்
குறுந்தொகை
பத்துப்பாட்டுக்களில் இரண்டாவதான பொருநர் ஆற்றுப்படை,சோழன் கரிகாற்பெருவளத்தானை முடத்தாமக் கண்ணியார் பாடியது.
கலித்தொகை
பத்துப் பாட்டுக்களில் நான்காவதான பெரும்பாணாற்றுப்படை, தொண்டைமான் இளந்திரையனைக் கடியலூர் உருத்திரங் கண்ணனார் பாடியது.
அகநானூறு
பத்துப் பாட்டுக்களில் ஐந்தாவது முல்லைப் பாட்டு, காவிரிப் பூம்பட்டினத்துப் பொன் வாணிகனார் மகனார் நப்பூதனார் பாடியது.
பரிபாடல்
பத்துப் பாட்டுக்களில் எட்டாவதான குறிஞ்சிப்பாட்டு, ஆரிய அரசன் பிரகத்தனுக்குத் தமிழ் அறிவித்தற்குக் கபிலர் பாடியது.
புறநானூறு: 338
ஓரெயின் மன்னன் மகள்!
ஓரெயின் மன்னன் மகள்!
பாடியவர் :
குன்றூர் கிழார் மகனார்.
திணை :
காஞ்சி.
துறை :
மகட்பாற் காஞ்சி
பாடல் பின்னணி:
நெடுவேள் ஆதனுக்கு உரிய போந்தைப் பட்டினத்தைப் பற்றிய குறிப்பு.
நெல் மலிந்த மனைப், பொன் மலிந்த மறுகின்,
படுவண்டு ஆர்க்கும் பன்மலர்க் காவின்,
நெடுவேள் ஆதன் போந்தை அன்ன,
பெருஞ்சீர் அருங்கொண் டியளே; கருஞ்சினை . . . . [05]
வேம்பும் ஆரும் போந்தையும் மூன்றும்
மலைந்த சென்னியர், அணிந்த வில்லர்,
கொற்ற வேந்தர் தரினும், தன்தக
வணங்கார்க்கு ஈகுவன் அல்லன் - வண் தோட்டுப்
பிணங்கு கதிர்க் கழனி நாப்பண், ஏமுற்று . . . . [10]
உணங்குகலன் ஆழியின் தோன்றும்
ஓர்எயில் மன்னன் ஒருமட மகளே!
பொருளுரை:
அவள் தந்தை ஒரே ஒரு கோட்டையை உடைய மன்னன். அந்தக் கோட்டை வளமான தோட்டங்களும், விளைவயல்களும் சூழ்ந்திருக்கும் நிலப்பகுதியின் நடுவில் இருக்கும். தோட்டம், வயல் நிலப்பரப்பு கடல் போலவும், கோட்டை கடலில் மிதக்கும் மிதக்கும் கலன் என்னும் கப்பல் போலவும் தோன்றும் ஊர் அது. ஓரெயில் மன்னன் அந்தத் திருமகளின் தந்தை அவன். தன் தகுதிக்கேற்பத் தன்னை வணங்காதவர் யாராயினும் அவன் தன் மகளை மணம் முடித்துத் தரமாட்டான். ஆதன் போந்தை நெடுவேள் ஆதன் என்பவன் ஒரு குருநில மன்னன். அவன் ஊர் போந்தை. ஏர் பூட்டி உழுத வயல், நீர் பாய்ந்து செழிப்பூட்டும் சேற்றுநிலம், நெல் கொட்டிக் கிடக்கும் வீடுகள், வாங்குவோர் தந்த பொன் கொட்டிக்கிடக்கும் தெருக்கள், வண்டுகள் மொய்க்கும் பல வகையான பூக்கள் மண்டிக் கிடக்கும் மலர்க்காடுகள் ஆகியவற்றைக் கொண்டது அந்தப் போந்தை என்னும் ஊர். ஆதனை வென்று இந்த ஊரை யாரும் கைப்பற்ற முடியாது. இந்த ஊரைப் போல அழகு கொண்டவள் ஓரெயில் மன்னன் மகள். அந்த ஊரைக் கைப்பற்ற முடியாதது போல இவளையும் கொண்டியாகக் கைப்பற்ற முடியாது.