புறநானூறு

பத்துப் பாட்டுக்களில் ஏழாவதான நெடுநல்வாடை, பாண்டியன் நெடுஞ்செழியனை மதுரைக் கணக்காயனார் மகனார் நக்கீரனார் பாடியது.

பதிற்றுப்பத்து

பத்துப் பாட்டுக்களில் ஆறாவதான மதுரைக்காஞ்சி, தலையாலங்கானத்துச் செரு வென்ற பாண்டியன் நெடுஞ்செழியனை மாங்குடி மருதனார் பாடியது.

ஐங்குறுநூறு

பத்துப் பாட்டுக்களில் மூன்றாவதான சிறுபாணாற்றுப்படை, ஒய்மான் நாட்டு நல்லியக்கோடனை இடைக்கழி நாட்டு நல்லூர் நத்தத்தனார் பாடியது.

நற்றிணை

எட்டுத்தொகை நூல்களில் முதலாவதாக இடம்பெற்றுள்ள நூல் ‘நற்றிணை’. ‘நல்’ என்னும் அடைமொழியும் அகப்பொருள் ஒழுக்கத்தைச் சுட்டும்

குறுந்தொகை

பத்துப்பாட்டுக்களில் இரண்டாவதான பொருநர் ஆற்றுப்படை,சோழன் கரிகாற்பெருவளத்தானை முடத்தாமக் கண்ணியார் பாடியது.

கலித்தொகை

பத்துப் பாட்டுக்களில் நான்காவதான பெரும்பாணாற்றுப்படை, தொண்டைமான் இளந்திரையனைக் கடியலூர் உருத்திரங் கண்ணனார் பாடியது.

அகநானூறு

பத்துப் பாட்டுக்களில் ஐந்தாவது முல்லைப் பாட்டு, காவிரிப் பூம்பட்டினத்துப் பொன் வாணிகனார் மகனார் நப்பூதனார் பாடியது.

பரிபாடல்

பத்துப் பாட்டுக்களில் எட்டாவதான குறிஞ்சிப்பாட்டு, ஆரிய அரசன் பிரகத்தனுக்குத் தமிழ் அறிவித்தற்குக் கபிலர் பாடியது.

புறநானூறு: 233

பொய்யாய்ப் போக!

பாடியவர் :

வெள்ளெருக்கிலையார்.

பாடப்பட்டோன் :

வேள் எவ்வி.

திணை :

பொதுவியல்.

துறை :

கையறுநிலை.

பொய்யா கியரோ! பொய்யா கியரோ!
பாவடி யானை பரிசிலர்க்கு அருகாச்
சீர்கெழு நோன்றாள் அகுதைகண் தோன்றிய
பொன்புனை திகிரியின் பொய்யா கியரோ!
இரும்பாண் ஒக்கல் தலைவன், பெரும்பூண், . . . . [05]

போர்அடு தானை, எவ்வி மார்பின்
எகுஉறு விழுப்புண் பல என
வைகறு விடியல், இயம்பிய குரலே.

பொருளுரை:

எவ்வி என்னும் வேளிர்குடி அரசன் விழுப்புண் பட்டு மாண்டான். மாண்டான் என்னும் சொல் பொய்யாய் இருக்கக்கூடாதா என்பது புலவர் வெள்ளெருக்கிலையார் ஆதங்கம். இந்த ஆதங்கத்தைப் புலப்படுத்தும் பாடல் இது. அகுதை என்பவன் கூடல் நகர அரசன். அவன் பரிசில் வேண்டுவோருக் கெல்லாம் யானைகளைப் பரிசாக வழங்கியவன். ஒருமுறை பகைவன் வீசிய சக்கரம் அவன் மார்பில் பாய்ந்தது எனப் பேசப்பட்டது. அந்தக் காயம் ஆறி அவன் பிழைத்துக்கொண்டான். அதுபோல எவ்வி மார்பில் பகைவர் வேல் விசிப் பட்ட விழுப்புண்ண்ணும் ஆறிப் பிழைத்துக்கொண்டான் என்னும் சேதி வரக்காடாதா? என்கிறார் புலவர். விழுப்புண் பட்டான் என்னும் என்னும் செய்தியே பொய்யாகிவிட வேண்டும். எவ்வி இரும்பாண் என்னும் பெரும்பாணர் குடும்பத்தின் தலைவன். காலில் பெரும்பூண் அணிந்திருப்பவன். போரில் வெற்றி கண்ட பெரும் படையினை உடையவன்.