திணைமாலை நூற்றைம்பது பண்டைத் தமிழ் நூற் தொகுப்பான பதினெண்கீழ்க்கணக்கில் அடங்கியது. 153 பாடல்களைக் கொண்ட இது ஒரு அகப்பொருள் சார்ந்த நூல். கணிமேதாவியார் என்பவர் இதனை இயற்றினார்.

திணைமாலை நூற்றைம்பது பண்டைத் தமிழ் நூற் தொகுப்பான பதினெண்கீழ்க்கணக்கில் அடங்கியது. 153 பாடல்களைக் கொண்ட இது ஒரு அகப்பொருள் சார்ந்த நூல். கணிமேதாவியார் என்பவர் இதனை இயற்றினார். இன்னொரு பதினெண்கீழ்க்கணக்கு நூலான ஏலாதியும் இவர் இயற்றியதே.

கீழ்க்கணக்கு வரிசையில் அகப்பொருள் நூல்கள் ஆறு. அவற்றுள் இரண்டு நூல்கள் 'திணை' என்றும், வேறு இரண்டு 'ஐந்திணை' என்றும் பெயர் பெறுவன. ஐந்திணை ஒழுக்கங்களைக் கோவையாக அமைத்து மாலை போலத் தந்துள்ளமையால் 'திணைமாலை' என்றும், பாடல் அளவினால் 'திணைமாலை நூற்றைம்பது' என்றும், இந்நூல் பெயர் பெற்றுள்ளது. கீழ்க்கணக்கில் அமைந்த ஐந்திணை நூல்களில் அளவால் பெரியது இதுவே. குறிஞ்சி, நெய்தல், பாலை, முல்லை, மருதம் என்னும் வரிசையில் ஐந்திணைகளை இந்நூல் முறைப்படுத்தியுள்ளது. திணை ஒவ்வொன்றும் 30 பாடல்களைக் கொண்டுள்ளது. எனினும் குறிஞ்சி, நெய்தல், முல்லைத் திணைகள் மூன்றும் 31 பாடல்களைப் பெற்றுள்ளன. அதனால், இந்நூலில் 153 பாடல்கள் இடம் பெற்றுள்ளன. இந் நூலின் ஆசிரியர் ஏலாதியை இயற்றிய கணிமேதாவியார். இவர் சமண சமயத்தைச் சார்ந்தவர். மதுரைத் தமிழாசிரியர் மாக்காயனாரின் மாணாக்கர்.

விளக்கம்:

(பழையவுரை) நறைக் கொடி படர்ந்துயர்ந்தசந்தனங்களை அற வெட்டி நல்ல நாளால் மழை பெய்யுங்காலத்தையேற்றுக்கொண்டு வித்தி முதிர்ந்த ஏனலின் கண்,பிறையை யேற்றுக்கொண்டதொரு தாமரை மலரைப்போலும் வாண்முகத்தையும், தாழ்ந்த குழலையு முடையீர்! கண்டிலீரோ? ஏவுண்ட மறை போந்தனவற்றை இவ்விடத்து.

விளக்கம்:

நறவ மலரையுஞ் சுனை நீலமலரையும் அசோக மலரையும் கொய்துமுடித்து நின்மகள்குழலின் மேலே ஆராய்ந்து புனைவதுஞ் செய்து பின்னொருநாட்டுணிந்துபரணாற் காவலமையாத ஈர்ங்கடா யானையை மொட்டம்பாற்கடிந்து காத்தும் இப்பெற்றி யுதவி செய்தான் ஒருவனுளன்.

விளக்கம்:

சந்தனங்களை வெட்டியுழுத சாரலின்கண், வித்திய ஏனலின்கட் படிந்த கிளிகளை, சந்தனங்களைக்காலாக எறிந்து செய்த, பரண்மிசை யிருந்து, பூசியசாந்தம் எங்கும் பரந்து கமழ உலாவி, கடிகின்றகார்மயி லன்னாள் தான் வாய்திறந்து 'ஆயோ' என்றியம்புதலாற் றம்மின மென்று கிளிகள் ஆர்த்துப்போகா.

விளக்கம்:

கோடாத புகழையுடைய மாறன்மதுரை யனையாளை அடாத பண்ணையுளுங் காண்கின்றிலேன்; போரின்கண் வாடாத கருங்கொற் றொழிலையுடைய வேல்மன்னர் அணிகலமாகிய முடிகூடின கொல்லோ! இடை யாற்கொம்பையனையாள் மயிர்கள்.

விளக்கம்:

கெடாத பனை யென்னுமளவு போன்ற அளவினையுடைய இன்ப விளைவினை நாமெண்ணியிருப்ப அதற்கிடையூறாக, நல்வினை விளையச் செல்வம்விளைவது போலப், பாத்தியின்கட் டினைவிளைதலான், மையார் தடங்கண் மயிலன்னாய்! தினைகொய்ய நாட்சொல்லிவேங்கையார் நம்மை இங்குநின்றும் பிரிவித்தலைப்பாராய்.

விளக்கம்:

மிக்க நீலமணிவரைமாட்சிமைப்பட்ட வெண்டுகிலை யுமிழ்வதுபோல, அருவிகள் மயங்காநின்ற நீல மால்வரை நாடனே! கேளாய்; கரிய நீல மலர்களை வெகுளா நின்ற வேல்போன்ற கண்ணாள், செறிந்த இருளின்கண் நீவர, நினக் கிடையூறில்லாமைஆராய வல்லளோ? உண்மையாகப் பாராய்.

விளக்கம்:

மிளகு படர்கின்ற பூஞ்சாரலின்கட் கையையுடைய நாகங்களைப் பார்த்துவழயின்கண் வளர்கின்ற பெரும்புலிகள் திரிதரும் இரவின்கண் நீ வரின், தளிர் வளர்கின்ற நன்மலைநாட! நன்மலைநாடன் மகள் வாழாள்.

விளக்கம்:

அவ்விடத்து வருவேனாயின்நினக்கு ஐவனங்காவ லமைந்தது; இவ்விடத்தின்கண் வருவேனாயிற் செந்தினையுஞ் செறிந்த பசுந்தினையும் காத்தலே அமைந்தது; ஆதலான் எனக்கொரு மறுமாற்றந் தருகின்றிலை; நின்றோழியாகிய இவட்காயில், காமன்அம்பு ஐந்தெண்ணுளவால்; அவற்றுள் இரண்டம்பினைக் கண்ணாகக் கொடுத்தான் கொல்லோ! நின்றோழிக்குக் கண்கள் காமன்கணை யுளவால்; என்னுயிர்க்கு என்னாங் கொல்லோ?

விளக்கம்:

மாயமே யென்று சொல்லப்படுந் தன்மைத்தால்! ஒரு மாவினை வினாவி யான் நினைவினைநீங்கித் தனியே எளியேனாய்ச் சென்றேன்: சென்றவிடத்து நலங்கொண்டு நிறைந்த பூங்குழலை யுடையாள் மிகவுந் தன்னாயத்தின்கண் அன்று என் வென்றியை யெல்லாங்கொண்டு என்னேஞ்சத்தைத் தனக்கிடமாய்க் கொண்டாள்.

விளக்கம்:

கருவிரலினையுஞ் செம்முகத்தினையும் வெண்பல்லினையுமுடைய சூன்மந்திதன் பெரிய விரலானே பைஞ்சுனையினீரைத் தூவி, பெருவரையின் மேலே வைத்த தேன்பொதிகளைத் தேவர்கட்குக்கொடுக்கும் மலைநாடனே! வாரா தொழிவாயாக; தேவர்கள்திரிதரும் வழியாம்.

விளக்கம்:

பழுதில்லாத வளங்களையுடைய கல்லருவி நாடனே! வலிய வில்லே நினக்கு வலியாய்ஒருநீ இரவின் கண்ணாகத் துணையின்றி வழிகள் தாம்மிகவும் வரவரிய; இழியாநின்ற கடாத்தையுடைய யானைகளின் எதிர்வாரல்.

விளக்கம்:

வெறியைவிட்டு வேலனார்போக; மறியையும் விடுக்க; கள்ளையும் அக்கள்ளினை நுகர்வார்க் கீக; இப்பழியிலாதாள் ஊழ்வலியாற் கடும்புனலுட் பாய்ந்து நீந்தித் தன்னை யெடுத்துக் கரையின்கண் வைத்தாற் கல்லது நெடிய வேய் போன்றதோளை நல்காள் இறந்து நின்று.

விளக்கம்:

ஒரு மலைபோல எல்லாமலையும் தம்முள் அளவொக்க உயர்ந்து சூழ்ந்த அரியஎல்லையுள் உள்ள தாம் எங்கள் சீறூர்; நீ வரும் அவ்வெல்லையுள் உள்ளகத்தின்கண் உள்ளன ஐந்துவாயையுடைய நாகங்கள்; புறத்துள்ளன ஆராயுங்காற் கையொடுசேர்ந்த வாயையுடைய யானைகள் சேர்ந்த காடுகள்.

விளக்கம்:

வருக்கைப் பலாவினையுடைய வளமலையின் கண் மாதரும் யானும் எமக்கிருக்கையாகிய பரண்மேலேயிருந்தேமாக, பெரிய கையினையுங் கடாத்தையும் பெருமையையும் உடைய யானையைத் துரந்து கடிந்தானை யன்றித்தீண்டாவால், என்றோழியுடைய தோள்கள்.

விளக்கம்:

(பழையவுரை) தள்ளாத சான்றாண்மையை யுடையார் வரவை எதிர்கொண்டிராய்க் கோடாது உடம்பட்டுநீர் கொடுப்பினன்றித் தளராத அழகும் முலையும் என்னும் இரண்டிற்கும் முந்நீராற் சூழப்பட்ட வுலகும் விலையாமோநிரம்பி.

விளக்கம்:

நாக நாண்மலர் நாறும்தேனால் நனையப்பட்ட குழலாள் எனக்கு நல்கித் தன்னுடைய பூண்மார்பினை நேருமளவும் என் மார்பினின்றும் அவ்வெலும்பாற்செய்த பூண் போகா தென்று நினக்குச் சொல்லினேன்; இனி இரண்டாவது வேறொரு சொல்லுண்டோ? பனை மடலாற்செய்யப்பட்ட மாவினை யூரத் துணிந்து நின்றேன், தெருவினடுவே யுடன்பட்டு.

விளக்கம்:

அறிவேன் யான்அவளை; தன்னுடைய மெல்லிய இடை வருந்த, மடவாய்! சிறிது மவள் நடவாளாக இறும் இறும் என்றஞ்சி அவள்எனக்குச் சிறிதும் அருளு நெறி காணாது தளர்ந்துருகி என்னெஞ்சம் அவளொல்கி நடக்குந்தோறும் பின்சென்று தளர்தலுறும்.

விளக்கம்:

தகுதியில்லாத இளவேங்கை நாட்சொல்ல, இனிக் குரலொழிந்து இருவியாய்க் கழியுந்திணையெல்லாம்; எந்தையும் என்னையன் மாருமாகியபோர் வேலவர் இவட்குப் பரிசமாக மிகவிரும்புகின்றது பொன்னாம்; ஆதலாற் பயிலப் பழகிவருந்தன்மையையுடைய மலைநாடன் கேண்மை யினி யென்னாய்விளையுங் கொல்லோ! என்னே!

விளக்கம்:

பால போன்ற வெள்ளருவியைப் பாய்ந்தாடி, பல பூக்களையும் பெய்து பரப்பினாற்போலப் பூங்கொடிகள் பரந்து ஐவனப்புனத்தைக் காப்பாள் கண்கள், வேல் போன்று எனது நெஞ்சத்தின்கண் வாவிப்புக்குஎன்னுயிரை ஒழிவு காண வேண்டியோ புறம் போகாது உள்ளே அடங்கின; இத்துணை வேண்டுமோ? அவளுடைய அழகிய மேனிக்கேநோவாநின்றேன் யான்.

விளக்கம்:

வேங்கை நாண்மலர் பொன்விளைக்கும் நன் மலை நாடனே! கோள் வேங்கை போற்கொடியார் என் ஐயன்மார்; நீயுங் கோள் வேங்கையனையை யாதலான் இன்று நீயும் இங்கே நிற்கின் மிகப்போர் விளையும; நீ கொணர்ந்த தழையை யாங்கொள்ளாமைக்குவேறு காரண மென்னை? நாளை நீ கொண்டு வந்தால் எளிது.

விளக்கம்:

பொன்றளரும் மேனியாள்வேங்கைப் பூப் போன்ற சுணங்கினையுடைய மென்முலைகள் எற்றுக்கு யான் மெலியப் புடைத்து வீங்கின, என்னேபாவமென்று சொல்லி நீ மெலிதற்குக் காரணமென்னை? நீ கொணர்ந்த குறுங் கண்ணிகள் வாடாத வகை யான்கொண்டு சென்று இவை நல்ல வென்று காட்டினால், அவ்வுண்கண்ணிதான் மாறுபட்டுத் துன்புறாள் வாங்கும்.

விளக்கம்:

கொல் யானைகளினுடைய வெண்மருப்பையுங் கொலைவல்ல புலித் தோல்களையும் நல்யானை போன்ற நின் ஐயர் திறைகொண் டொழுகுவார், இப்புனத்தின்கட் பிறர் வருவாரை ஓரம்பினா லெய்துபோக்குவர்; யான் பிழைத்துப் போகாதவகை நின் கண்ணென்னு மிரண்டம்பினால் எய்தாய் இன்று.

விளக்கம்:

பெருமாலை யெங்கும்தாம் புக்கு நாடித் தேன் வாங்கி நுகர்ந்து மனத்தின் கண்நுடங்கிப் பாதுகாவாது அருமலை போன்றிருந்த யானைகளைப் பிணித்துக் கொள்வாருடைய தங்கையுடைய திருமுலைக்குத் தோற்று நாணழிந்து மிக்க அறிவு முதலாயின குணங்கள் நான்கு மழிந்து தளர்ந்துருகி வலியழிதற்கு யாமமைந்தேம்.

விளக்கம்:

நறுவிய குளிர்ந்ததகரம், வகுளம் என்னு மிவற்றைப் பயன்படாத வெறும்புதல் போல விரும்பாது வெட்டியுழுது, விரும்பிச் செந்தினையை வித்துவார் தங்கை பிறர் கொண்ட நோய்க்கு நொந்திரங்கவல்லளோ? ஆராய்ந்து பாராய் தோழி!

விளக்கம்:

கொல்லும் இயல்பினையுடையயானைகள் புலியினாற் கொல்லப்படுதலைத் தப்பிமிக்க இயல்பினையுடைய தங்கூட்டத்தைத் தேடுவதுபோலும்; ஆதலான் மிக்க வியல்பினையுடைய அச்சத்தைச்செய்யா நின்ற வேல்போன்ற கண்ணாள் நடுநடுங்கும் வகைவராதொழி வாயாக, அரணாகிய நின் வேலை யேந்தி இரவின்கண்.

விளக்கம்:

கருங்காலினையுடைய இனவேங்கை கன்மேலுகுத்த பூக்கள் பெரியதாளினையுடைய வயப்புலியை யொக்குகின்ற மருங்கான் மழைவளருஞ் சாரலானே இரவின்கண் நீவரின், உயிர்வாழ மாட்டாள்; இழை வளருஞ்சாயலாள்.

விளக்கம்:

குளிர்ந்த குவடுகளையும் நீண்ட வேங்கை மரங்களையும் உடைய பயமலை நாடனே! இதற்கு முன்பு வரைந்திலையாயினும் இனி வரைந்து புகுதாய் என்று நினக்கு ஆராய்ந்து சொல்வேன்; வெறுக்கத்தக்க மலையின் கண் நின்தாளாண்மையே வலியாக இரவின்கண் நீ வர எம் அன்னை கண்டாள்; இனி எங்களோடு பகைத்து வெகுண்டு மிக்க காவலை எமக்குத் தரும்.

விளக்கம்:

முகிலைத் தோயாநின்ற சந்தனமும், விசை மரமும், திமிசும், காழகிலும், துறக்கத்தைச் சென்று தோயாநின்ற நாகமரமும் என்று சொல்லப்பட்ட இவையெல்லாம் போக வெட்டிப் புனமுழுவார் தங்கையாகிய இவளுடைய இருந்தடங்கண் கண்டுவைத்தும், இங்கு நின்றும் மீண்டு அங்குவரவல்ல எம்பெருமான் இத்தோன்றுகின்ற மலைபோல் நிலையுடையன்.

விளக்கம்:

பலா வெழுந்த மருங்கின்கண் வருக்கைப் பலாக்களாற் பாக்கப்பட்டத னடுவே நிலாவொளி மிக்க ஒழுகிய மணலுயர்ந்து வளைந்து தோன்றி, கான்யாறுகள் இடங்களெல்லாஞ் சீத்த காந்தளம்பூந் தண்பொதும்பர் தான் விரை கமழ்ந்து தழைத்தவிடம், யாங்கள்பகலின் கண் விளையாடுமிடம்.

விளக்கம்:

ஒரு நிறைமதியின் கண்ணே இரண்டுவில்லை எழுதிப் பிறருயிரை யுண்ணுமென்று ஆராயாது இரண்டு வேலினையழுத்தி, தங்கள் குலத்துள்ளா ளொருத்தி யென்று தாங்கள் கருதப்படுந் தாழ்வு காரணத்தால் இவ்விடத்தின்கட் டினைப்புனத்தைக் காக்க வைத்தார் போலப் பூங்குழலை என் மனத்தைப் போந்து காக்கவைத்தார் அறிவின்றி.

விளக்கம்:

தன் காரியம் இது என்று எனக்கு விளங்கச் சொல்லான், தழையைக் கொண்டு வந்தான், தண் சிலம்பை யுடையான் நின்னான் முடியுங் கருமம் இது என்னுங் கருத்தினனாய்ப் பொன்னிறந் தளரும் நாண்மலர்களையுடைய வேங்கை நிழலின் கண்ணுஞ் சிறிது பொழுதுஞ் சார்ந்திரான், என்னை கொல்லோ! கோள் வேங்கை யன்னானது கருத்து.

விளக்கம்:

நெய்தற் பூக்களையுடைய தண் கழியின் கண் மீன் பாட்டை யறிந்து தன்னைமார் நூலாற் செய்யப்பட்ட நல்ல நுண்ணிய வலையான் முகந்து எடுத்த படு புலாலைக் கானலின்கணிருந்து காப்பாள் படை நெடுங்கண்ணோக்கம் படு புலாலைக் காக்க மாட்டா, என்னையே காக்கும்அத்துணை.

விளக்கம்:

பெருங் கடலுள் வெண் சங்கு பெறுதலே காரணமாகத் தங்களுயிரைப் பாதுகாவாது பெருங் கடலினுள்ளே குளிப்பார் தங்கையுடைய இருங் கடலின் முத்தன்ன வெண் முறுவல் கண்டு உருகி நைவார்க்கே பொருந்தி யாம்மேவியுளம்.

விளக்கம்:

தாமரை மலர்கள் தாமே முகமாகக் குளிர்ந்த இலையையுடைய ஈரத்தையுடைய மாநீலமலர்கள் காதலிக்கப்படுங் கண்ணாக, அக்கண்களைக் கழிக்கட்டுயில் வியாநின்ற காமருசீர்த் தண் பரப்பை யுடையானே! பெரிய இருளின் கண் நீ வரிற் றாழ்ந்த கோதையை யுடையாள் இரங்கி அவள் கண்கள் நீர் பரப்பக் காணாய்.

விளக்கம்:

புலானாற்றத்தை நீக்கும் பூக்களையுடைய புன்னைப் பொங்குநீர்ச் சேர்ப்பனே! நிலாவினதொளியை வென்று நீக்கும் வெண்மணற் றண் கானலின்கட் கங்குலின் கண்ணே வருதலின், இவளாவி வருந்தலைப் பெருக்கி நீ வாராதொழிக; பகல் வருவையாயிற் பிறரால் அலர் தூற்றப் படுங் கவ்வை பெருகும், மங்குல் போன்ற நீரையும் வெண்டிரையையு முடைய கடன் மருங்கின்.

விளக்கம்:

விரை வாய்த்த முட்டாழையினது நீண் முகையைக் குஞ்சு என்று கருதிக் குருவிகள் அம்முகை வாயிலே இரையைப் பெய்து தாம் அவ்விரையைக் கொள்ளாது உருகி மிக வின்னாத வெயிலைத் தஞ் சிறகால் மறைக்குஞ் சேர்ப்பை யுடையானே! நீ இங்கு வரும்நிலையாத வரவினை மறந்து நிலைக்கும் வரவினைச் செய்வாயாக.

விளக்கம்:

ஓத நீர் வேலியை யுடைய பாக்கத்தார் உரையாற் கடியாது உம்மேலுள்ள காதலாற் றுன்புற்று இவள் கண்கள் நீர் வாராத வகை இவண்மாட்டு வேறுபாட்டைப் பார்த்து முன்பு நீரி்வட்குச் சொல்லிய வஞ்சினத்தை ஓத நீர் அறியுமாதலான், இவ்வாறு வாராது அலரொழியும் வகைமன்றத்தாரறிய வரைந்து கொள்ளீர்.

விளக்கம்:

பெருங்கடலினானே வந்து சேர்ந்த வெண் மணற் றண் கானலின்கண் வந்து பரவாநின்ற திரை சேர்ந்த மாக்கடலைச் சேர்ந்த தண்பரப்பினை யுடையான் மார்பினான் வருத்தப்படாத பெருங்கடலே! என்னைப் போலக் கண்டுஞ்சுகின்றிலை; இக் கண்டுஞ்சாமையைச் செய்கின்ற என்போலுந் துன்பத்தை நினக்குச் செய்தார் யாவர்சொல்லாய்?

விளக்கம்:

வந்து சேர்ந்தார்க்கு ஏமமாம் இளமணற் றண்கழிக் கானலிடத்து வந்து, முன்பு பூவாதே பூத்த இள ஞாழற் பூவினை இவட்குத் தந்தவர்க்கே யாமால், இவள் தடமென்றோள்; இந்நாள் வதுவை வரையப் புகுந்தார்க்கா மென்பாருடைய மெய்யுரையைக் காண்போம்.

விளக்கம்:

தன் பெடை ஞெண்டொடு இன்புற்று விளையாடும் அலவனையும் என்னையும் பார்த்து, 'என்னுடைய இனிய துணையோடு இப்பெற்றி போல ஆட எனக்குக் கூடுமோ? நின்னுடைய இன்றுணையாகிய பெடை ஞெண்டுடனே விளையாடினாய் நீயாயிற் பிரிவுத் துன்பம் அறியா யாதலான், அப்பெற்றிப்பட்ட நினக்கு என் பிரிவுத் துன்பத்தைச் சொல்லி நொந்து என்னை,' என்று சொல்லிப் போயினவன் பின்னை வந்து மேவித் தோன்றுகின்றிலன், என் செய்தானோ!

விளக்கம்:

ஒருங்கு பெருகி வாலிய மின்னோடு உருமுடைத்தாகிப் பெய்யவேண்டி நெருங்குகின்ற மழை போலப் பெருகாநின்றது, ஏதிலார் விரும்பும்படி நம் அலரானது; ஆதலான் நம்முள்ளம் ஒருநாளுமன்றியே பலநாளும் நெகிழ்ந்து உருகாநின்றது.

விளக்கம்:

கவளத்தையுடைய களிப்பியன்ற மால் யானை, அரிமாவின் குருளைதான் நடைகற்கும் பருவத்தும் அஞ்சி யெதிர் நில்லாதது போல, இவளுடைய அதரமாகிய பவழத் துண்டத்தினிடை யரும்பும் முறுவலாகிய முத்தங்களைக் காணுந்தொறுந் தோற்று நில்லா, இவள் கையிடைத் தொடியின்கண் அழுத்திய முத்தங்கள் திரண்டு.

விளக்கம்:

கடலின்கட் சங்குகளே பெரிய மருப்பாக, காற்றே பாகனாக, திரையே அடற் கோட்டி யானையாக வருத்திக் கரையைக் குத்துகின்ற நீண்ட சேர்ப்பையுடையானே! செறிந்த இருளின்கண் வாராதொழிக; வருதலை வேண்டின், நீ வரைவா யாகவே வா.

விளக்கம்:

மிக்க புலானாற்றத்தைப் புன்னைப் பூக்கள் நீக்குந் துறைவனே! புலாலிற் பட்ட புள்ளைக் கடிய வேண்டிப் புக்க ஏழை மானோக்கி விளையாடுமிடம், பெரிய புல்லாகிய தாழையும் ஞாழலும் நெருங்கி யுயர்ந்ததாழ்பொழில்.

விளக்கம்:

தாழைகள் படர்ந்து பரக்கும் வெண்மணலையுடைய தண்கானலின்கண் வாழும் மாழைமையையுடைய நுளையர் மடமகளாகிய இவ்வேழையுடைய ஒப்புமை நாடிலில்லாத இருந்தடங்கண் கண்டுந் துணையை நாடிய எம்பெருமான் ஒருகுற்றமு மிலன்.

விளக்கம்:

சிலரைக் கொணர்ந்து ஆராயவேண்டுவதில்லை; நல்லதொரு நாட்கேட்டு நீட்டியாதே நீ வரைதற்கு வந்தால் இவளை எய்துதல் மெய்ம்மையால்: எம்மிறைவனே! எறிசுறாக்கள் கழியெங்குஞ் சுழலு மிராவின்கண் வாரல்; வரின், மறிமகர வார்குழையாள் உயிர் வாழாள்.

விளக்கம்:

யாழினைப் பண்ணாது பண்மேற் சேரத் தேன்கள் பாடுங் கழிக்கானலின்கண் ஆராயாதே வந்து கண்டார்க்கே அழகிய தெய்வங்களாம்; ஆதலான், அறிவினா னாராயாது இறந்துபடுவார் சான்றாண்மையின் கண் வேறுபட்டிலா மற்றிவளைக் காவாது கயிறுரீஇ விட்டார் சான்றாண்மையின் வேறுபட்டார்.

விளக்கம்:

திரைமேற் போந்து கரைமே லொழிந்த விடு வாயையும் பசும்புறத்தை யுமுடைய இப்பி கான்ற முத்தம், தெண்கழிக்கானலின் விரைமேவும் பாக்கம் ஒளியுண்டாம் வகைஇருள்படுமிட மெல்லாம் அவ்விருளைப் பகுத்தகற்றும்.

விளக்கம்:

எவ்விடத்தானே வருவாய் இருங்கழித் தண் சேர்ப்பனே! பொங்கு திரைகளானே யுதைக்கப்பட்டுப் போந்து கரையின்கட்டங்கிய சங்குகள் கதறிப் பொறையுயிர்த்த முத்தங்கள் செறிந்த இருளை இடங்களினின்றுஞ் சீயாநிற்கும்; திரைகொணர்ந்து போதவிட்டன வற்றைக் கண்டார் வரன்றாநின்ற பாக்கத்தின்கண்.

விளக்கம்:

திமிலே களிறாகத் திரையே பறையாகத் துயில் கெடத்தோன்றும் படை புட்களாக, கனாக் கண்டாற்போலத் தேறமுடியாத களவின்கட் டனியே வரும் வரவினை யொழிந்து, கோலநீர்ச் சேர்ப்பனே! நெறியானே வரைந்து இவளைக் கொள்வது நினக்குத் தகுதி.

விளக்கம்:

கடும்புலாலையுடைய வெண்மணற் றண்கழிக் கானலின்கண் இருந்து, யாங்கள் ஆங்கடுத்த மீனாகிய படு புலாலின்கட் புட்டிரியாமற் பார்ப்பேம்; அவற்றை விற்பதுஞ் செய்வேம; அக்கானலின்கண் அடும்பெல்லாம் பாலிகை போலப் பூக்கும்; சாலிகை விரிந்தாற்போல வலைகளும உணங்கும்.

விளக்கம்:

திரையே பாகனாகத் திமிலே களிறாகக் கரை சேர்ந்த கானலின் கண்ணுள்ள பல புட்களே படையாக வேந்து கிளர்ந்தன்ன வேலைநீர்ச் சேர்ப்பனே! விரையாதே நல்லநா ளாராய்ந்துஅறிந்து வரைந் திவளைக் கோடல் நினக் கறமாவது.

விளக்கம்:

பாறே குதிரையாக நீண்ட திமிலே பல களிறுகளாகத் தெளிந்த திரையே பறையாகப் புட்களே படையாகத் தேறாத வேந்துகள் படை யெழுந்து கிளர்ந்தன போலுங் கடற் சேர்ப்பனே! எமருடைய முன்னே சென்று இவளை நீயேபுணர்தலை முடிப்பாயாக.

விளக்கம்:

வாராதொழிவாயாக; வருவையாயின், நீர்க்கழிக்கானல்தான் நுண்மணன்மேல் நின்றேர் பூண்ட குதிரை காலாழுந் தீமையுடைத்து; ஆதலான், ஒத்த குலத்தார்க்குத் தொடர்ச்சி கோடலை ஐயுற் றாராய்தல் வேண்டா; நிமித்த மறிவாரை யழைத்து நல்லதொரு நாளை நாடிஇவட்கு நல்குதல் நன்று.

விளக்கம்:

இவளுடைய கண்களும் மிக்க நீர் பரப்பக் காணாய்; கால்வலிய தேரில் மண்ணெல்லாம் பரக்கும் பெரிய இருண் மேற்கொண்டு உலகமெல்லாம் நிவந்த அலர் பரக்குமாறு, நீருண்ட வேலையையுடையாய்! வாரல்; வருவையாயின், இவளுயிர் வாழாள்: ஒதமேறாநின்ற நீர்வேலையினெதிரே.

விளக்கம்:

கடற்கானற் சேர்ப்பனே! கழிகள் சூழ்ந்து நீண்ட மீன் கொலைகளையுடைய கானலின்கண் மிகவும் புன்னை தழைக்கப்பட்டு, பூவிதழையுடைய இக்கானலின் கண் உள்ள அன்றில்கள் அழையாநின்ற அழகிய நெடும் பெண்ணையை யுடைத்து; எம் மில்லத்தின்முன் இளமணல்களும் மொய்த்து.

விளக்கம்:

வருதிரைதான் வந்து உலவாநின்ற ஒழுகிய மணற்கானலின்கண் ஒருதிரை வந்து பெயர்வதற்கு முன்னே இரண்டு திரை வந்து வீழாநின்ற கானலின்கண் வந்து முழங்கு கடற்சேர்ப்பனே! என்னால் வந்து இப் புணர்ச்சியை விரும்பல் வேண்டா; இனி வரைந்து கொள்வாய்.

விளக்கம்:

மாயவனும் அவன் முன்னோனும் போல, மறிகடலும் கடற்சோலையும் அச்சோலையைச் சேர்ந்த வெண்மணலும் பாராயோ! அக்கடற் சோலையின் நடுவெல்லாம் ஞாழலுந் தாழையுமாய் இருக்கும்; நிறைந்த மருங்கெல்லாம் புன்னையாயிருக்கும்; இவற்றையும் விரும்பிப் பாராய்.

விளக்கம்:

பகல் வருவாயாயின், அலர்பலவு முளவாம்; அவ்வலர்க்கு இரங்காதே இரவு வருவையாயின், ஊறு வரும் ஏதமும் பலவுளவாம்; உள் புகுதற்கரிய தாழையடர்ந்த திரைநீர்ச் சேர்ப்பையுடைத்து, எங்கள் ஏழை நுளையர் வாழுமிடம்.

விளக்கம்:

திரைகள் அலறிப் பெயரும் வகை தெழித்துத் திரிந்து கரையின்கண் அலவன்களைத் தன் காலினாலாராய்ந்து, கரையருகே நின்ற நெய்தன் மலர்களைக் கொய்யாநிற்கும் நீளிய நெடுங் கண்ணினாள் நுளையருடையமையன் மகள்.

விளக்கம்:

யார்க்கும் அறிதலரிது; ஓசையையுடைய நீர்ச் சேர்ப்பனே! எங்குந் திரிவா ரில்லாமல் வழியில்லை; தளிர் சுருண்டிருந்த கண்டலும், அழகிய தண் டில்லைகளும். தம்முண் மிடைந்து கழியைச் சூழ்ந்த மிண்டன் மரங்களும், தாழைகளும் இடைப்பட்டு.

விளக்கம்:

வில்லுழவர் காரணமாகத் தொடங்கிய விழவகத்தும், நல்லாராகிய வனிதையர் காரணமாகத் தொடங்கிய விழவகத்தும் எல்லா மாந்தருந் திரள் வராதலால், நாங்கள் அங்குக் கண்டறியேம்; எமக்கு ஓரு தவி பண்டொருநாட் செய்த சேர்ப்பனோ டொப்பாரை: மற்றவனே இவட்குத் தக்கான்; அவனைப் போலும் ஆடவர் சுவர்க்கத் துளராயின்ஆராய்வாய்.

விளக்கம்:

எரிநிறத்தையுடையன அசோக்கின் பூங்கொத்தினமெல்லாம்; வரிநிறத்தையுடைய வண்டுகள் இளியென்னும் பண்ணைப்பாட விரும்பப்படுகின்ற நீண்ட மிக்க பொன் போன்ற மலர்களை யணிந்தன, கோங்கமெல்லாம்; ஆதலாற் பொருந்திய முலையினை யுடையாய்! நின்னுடைய பூந்தொடித் தோள்கள் யாதின் பொருட்டு அணிந்தன தமக்குத் தகுதியில்லாத பசப்பினை?

விளக்கம்:

'நீ உறுகின்ற துன்பத்தைப் பாதுகாவாய்,' என்று யான் சொன்னாலும் பாதுகாவாதே நாணத்தகும் ஆற்றாமை செய்த நல்வளையாய்! நீயும் முன்பு நாணின்மை செய்தா யென்பதனை இனி யறிந்து கொள்ளாய்; எரியைச் சிதறிவிட்டாற் போலவிருந்த. ஈர்முருக்குக்கள்; கனமில்லாத பொரி சிதறிவிட்டாற் போலப் பூத்தன, புன்குகள்; ஆதலான் அவர் சொல்லிய பருவம் இதுகாண்.

விளக்கம்:

கோங்கந்தான் தாயாகத் தாழ்ந்து முலை கொடுத்து வளர்ப்ப நீ பாவையினை யீன்ற இத்துணையே யாதலான், இருங்குரவே! யானீன்றாள் நினக்குச் சொல்லிய சொல்லை யெனக்குச் சொல்லா யாயினும் முள்ளெயிற்றாள் போயின வழியையாயினும் சொல்லிக்காட்டாய் வந்து இதுஎன்று.

விளக்கம்:

நங் காதலர் விரைந்து வருவர்: விளங்கி முருக்குக்களெல்லாம், செல்வமுடையார் புதல்வர்க்குப் பொற்கொல்லர் ஐம்படைத்தாலி செய்தாற்போல, மிக்க பவளக் கொழுந்தின் அடியிலே பொற்றாலியைப் பதித்து வைத்தாற்போல் விளங்கக் கான்றன; ஆதலாற் றேர்ந்து பாராய்.

விளக்கம்:

மிக்க பொருட் பொருட்டுச் சென்றார், விளங்கிழையாய்! வந்து தோன்றுகின்றிலர்; இப் பருவத்தின் கண் நீ என்னை ஆற்று என்றால் எனக்கு ஆற்றலாமோ? என்னை ஒறுப்பனபோலப் பொன்னின் உள்ளுற வைத்த பவளம் போன்ற, பொருத்திய முருக்கம் பூக்கள்; ஆதலால் என்னுள்ளத்துற்ற நோய்பெரிது.

விளக்கம்:

பொருளின் பொருட்டு நாமிவளை நீங்கிப் போயக்காற் போம்வகை யெங்ஙனேயோ? நெஞ்சே! மன்னிய அணிகட்குத் தக்க அழகையுடைய இளமுலையாளுடைய ஒப்பில்லாத குழைக்கமர்ந்த நோக்கின் குறிப்புக்கள் நம் முன்னே வந்து நீடி யொளிவிட்டு இருஞ்சுரத்திடையே தோன்றி நின்றக்கால்.

விளக்கம்:

வழிகளும் நெடிய; அத்த மலையின் கண்ணே அழற் கதிரோனுஞ் செம்பாகம் மறைந்தான்; இவ்வணியிழையோடு நீரும் எம்மோ டொத்த தகையினால் எஞ்சீறூரிலே இன்று தங்கினீராய் நாளை எங்களினீங்கிப் போதலழகு.

விளக்கம்:

நின்னுடைய நோக்கின் றன்மையைக் கொண்ட மான்களைப் பாராய்; குளிர்ந்த குரவ நீழலைப் பாராய்; பொன்னினது காட்சியைக் கொண்ட பூங்கோங்குகளைப் பாராய்; பொன்னினது காட்சியைக் கொண்ட சுணங் கணிந்த மென்முலையையுடைய கொம்பன்னாய்! மணன்மேல் வந்து விளையாட்டை விரும்பாய்.

விளக்கம்:

அழகிய மதிபோன்ற நீண்ட ஒளியையுடைய முகத்தாயிழையும் எதிரில்லாத வெஞ்சுடர்நீள் வேலானும் இச்சுரத்தின் கண்ணே போதரக்கண்டு அஞ்சி, இரு சுடருள் ஒருசுடருமின்றியே உதயம் பழாம் வகை இரு சுடரும் அச்சுரத்தே போந்தன என்று கண்டார் சிலர்சொன்னார்.

விளக்கம்:

இவள் முகம் தாமரை மலர், இவள் முறுவலையுடைய வாய் ஆம்பல் மலர், இவள் கண் நீல மலர், ஒன்றை யொன்றொவ்வாது கடந் தார்ந்த விரல்கள் காந்தளரும்பு என்று கருதிக் காதலித்துப் பொருந்திய மாழைமா வண்டிற்குத் தக்க நீழலிலே வருத்தமின்றி நின்னுடைய ஏழைசெல்லாநின்றாள் இனிதாக.

விளக்கம்:

செவ்வாயின்கட் டார்த்தத்தை வாய் மொழியைக் கேளாதும், கரிய கண்ணின்கட் டண்கயத்து நீலங்களின் றன்மைகளைக் காணாதும், அவ்வாயம் ஆற்றாதொழிவதனை யோர்த்துப் பின்பு உடன்போக்கை யொழிந்தாள்; என் பேதை அலர் காரணத்தான் முன்பு உடன்போக்கை மேற்கொண்டு.

விளக்கம்:

புல்லிய நிறத்தையுடைய பேடைப்புறாவே! நின்சேவலோடூடல் நினக்குக் காரிய மன்றால்; எங்காதலர் எமக் கன்பு மிகவுடையாராயினும், அவர் மனநெகிழாது வலியரான தன்மையைப் பாராய்; அவர் தேரோடும் வந்து நீங்கிய வழிச் சுவடு நோக்கிப் பொன்னிறம் போர்க்க வந்த வண்ணமிதனைப் பாராய் இப்பொழுது.

விளக்கம்:

அழன்று சுடாநின்ற பகலோனது ஒப்பில்லாக் கதிரான் மாசுணங்கள் முறுக்கிவிட்ட கயிறுபோலப் புரண்டழியும் அத்தம், விரிந்துவிட்ட கூந்தலையுடையாள் அடுதிறலான் பின் விரும்பிச்சென்ற வழி.

விளக்கம்:

என்னெஞ்சமே! இவளை ஆற்றுவிக்குஞ் சில சொற்களைச் சொல்ல நினைக்கின்றாயாயின், இவணோ தான் நெற்பொரியும் நீளத்தத்தைச் சொல்ல நினைப்பதற்கு முன்னே பிரிவினை யஞ்சிற்றால்; புடைநெடுங் காதுறப் போழ்ந்தகன்று நீண்ட படை நெடுங்கண்களும் பிரிவினை யஞ்சிப் பனி கொண்டன: ஆதலான் நமக் கிவளைப் பிரியமுடியாது.

விளக்கம்:

கொண்டணிந்து நிறையப்பட்ட தகரத்தையுடைய குழல்கள் அசையத் தாழ்ந்து துகிலைக் கையானே ஏந்தி மகரக்குழை மறித்த நோக்குடனே நீ வந்தால் யாம் போகோமோ? அரிய இடையினை யுடையாய்! நீஇரங்க வேண்டா.

விளக்கம்:

ஒரு கையினையும் இருகோட்டினையும் மூன்று மதத்தினையும் உடைய மால் யானைகள் பருகு நீரைப் பைஞ்சுனையின்கட் காணாவாய் மருங்கே வழிவிலங்கித் தளர்ந்துவீழும் வரைகளையுடைய அத்தத்தைச் சென்ற அவர் அவ்வழிஇடையூறின்றி அழிவிலராக.

விளக்கம்:

நம்மைப் பிரிந்து போயினார் வருதல் செறி தொடி! சேய்த்தன்றால்; நின்மாட்டு நின்றொழுகுகின்றாருடைய சொற்களைத் தெரியாதாய்! போரின்கண் வென்றாரெடுத்த கொடிகள் போலத் தெளிந்திலங்கருவி தோன்றா நின்றது மிக்க மலை நாடு; ஆதலால், நீடின்றி இன்றே இரவின்கட் காண்பாயாக.

விளக்கம்:

அஞ்சத் தக்கவேல் போன்ற கண்களை யுடையாய்! ஒரு காலையுடைய தேர்ச் செல்வனாற் பிறர் கண்டார் வெருவும் வகை வீந்தவிந்த கானத்தானே முயற்சியாற் சிறந்து பொருடருவான் வேண்டிச் சென்றவர் இன்றே வருவர்; மிக்குக் கண் இடமாடா நின்றது.

விளக்கம்:

கொன்றாய்! குருந்தே! கொடி முல்லாய்! நீர் வாடிநின்றீர்; இதற்குக் காரணம் யானறிந்தேன்; நெடுங் கண்ணாள் இங்கு நின்று போகின்றாட்கு நீர் என்னுரைத்தீர்? நுமக்கு அவள் என்னுரைத்தாள்? அவட்கு நீர் பின்னை என்னுரைத்தீர்? அவள் உமக்குப் பின்னை என்னுரைத்தாள், மின்னிரைத்த பூண் விட்டு மிளிராநின்று?

விளக்கம்:

ஆள்வினைக் கடனாகிய நெறியை ஆராயுங்கால், ஆடவர்க்குப் பூணுங் கடனாகப் பாதுகாத்து நல்லார் சொல்லி மேவினமையாற் றமக்கு அவ் வாள்வினை பூணுங் கடனாகத் தேடும் பொருட்டுச் செல்வர் நங் காதலர்; ஆதலாற் சின்மொழியை யுடையாய்! நீயதற்கு மனனழியுந் திறத்தின்கட் செல்லாமை நன்று.

விளக்கம்:

இப்பெற்றித்தாகிய சுரத்தின்கட் செல்வாருளரே? நினைத்தலு மாகாதால்; நினைத்த நெஞ்சும் எரியும்; மாறிச் சுரத்தின்கட் சென்றார் சுரத்தை வெல்ல வல்லவரோ? தாமெடுத்துக் கொண்டவினை முடியும்படி; நல்லாய்! காட்டெருமைப் போத்துக்களைப் பிரிந்த பெண் எருமைகள் கதறா நிற்கும்; அங்குப் பலவாய்க் கிடந்த கற்களும் மா பரந்தாற்போலத் தோன்றும்; சிள் வீடுகளும் திரிந்து கதறா நிற்கும் ஆதலான்.

விளக்கம்:

கள்ளியங் காட்டின்கட் கடமாக்கள் இரிந் தோடும் வகை மறந்துஞ் செல்வரோ தம் மறிவை யுடையார்? வழிபோம் வம்பலராற் கொள்ளும் பொருளிலராயினும் கதுமெனப் போந்தெய்கின்ற அருளில்லாத மறவர் வாழும்வழியை.

விளக்கம்:

பொருள் பொருளாவதென்று சொன்னார் சொல்லைப் பொன்போல விரும்பித் தெளிதலான், அருளுடைமை பொருளாகாமை ஆவதாயினும் ஆக; பொருளைக் கொணரும் வகைமைபோல நின்னருளினாலே வேறோரிளமை கொணர்தற்கு எமக் குடன்படுவாயாக.

விளக்கம்:

ஆற்றுவர் ருளராயின், அவர் பிரிவினை அவர்கட்கு உரையாய்; தவிராதே நங்காதலர் செல்வா ரென்றாய்; ஆதலால், நீ எனக்கு மெய்யாகச் சிறந்தாயே யன்றோ? போகமாட்டாதே வருந்தி யிறந்து வீழ்ந்த யானைகளை அங்குள்ளவர்கள் தம் பசியானே எங்கும் பார்த்துத் தின்று போம்அத்தத்தினை விரைந்து.

விளக்கம்:

பிறழாத வெலற்கரிதாகிய வில்லினை வல்லானாகிய வேல்விடலை தான் துணையாகச் சுரத்தைச் செலற்கரிதாக யாதானுஞ் சொல்லலாமோ? அப் பேணும் புகழான் பின்சேறல் ஒழுக்கத்திற் பிறழாது காண்.

விளக்கம்:

எம்பெருமானோடு பொருந்தி இங்கு நின்றும் ஒழிந்து போவதற்கு முன்பு வேறுபட்டு மற்றதன்கண் அல்லாத வென்னை நீ இங்கே யிருந்து நம் மையன்மார் பொல்லாத தென்று கொள்ளும் மனத்தின் கண்ணுள்ள கோளினையுந் திருத்தி நீ பொருந்தாய்; எல்லார்க்குந் தத்த மனத்தின்கணுள்ள வேறுபா டொழியுமாயின், வல்லி போன்றிருவாட்கண்ணாய்! அல்லதூஉம், உடன்போகின்ற என்னைப் புல்லிக் கொண்டொழிவான் வேண்டி மனத்தின்கட் புலந்து நீங்குதற்கு வல்லையாயொழியின், வகைமையையுடைய நீண்ட வாட்கண்ணாய்! ஆண்மையல்லாத வுரைகளை என்னை நீக்கி, நம்மையன்மார் பொல்லாத தென்னுங் கருத்தினையும் நீக்கி எல்லார்க்கும் பொருந்துவாயாக என்றுமாம்.

விளக்கம்:

பொருந்தி நீர் சென்மின்; அவரும் நமக்குச் சுற்றத்தாராயின், நீர் அவரைச் சென்றெய்த வேண்டுமென்று எண்ணிய எண்ணம் எளிது; நீர் கருதிய வெய்ய பகலோனன்னானை யான்கண்டேன், கண்டாளாம் தண்மதியனையாளை இவள்தான்.

விளக்கம்:

நிமித்தஞ் சொல்வார் பலருள்ளும் நின்னை வேறாகக்கொண்டு வினவாநின்றேன்: உன்னுடைய தெய்வத்தன்மையுடைய கழங்காற் பார்த்துக் கூறாய்; உலகத்தார் கூறும் நற்குணத்தினை யுடையனாய் எல்வளையை உடன் - கொண்டுபோனவன் என்மனைக்கே மணஞ் செய்வதாகக் கொண்டு வருமோ? அஃதன்றி, யாம் வெறாகத் தன் மனைக்கே மணஞ்செய்யக் கொண்டு போமோதான்?

விளக்கம்:

புள்ளிப் பருந்துகள் கழுகுடனே வழி போவாரைப் பார்த்து அங்கிருந்து உறங்கப்பட்டுக் கள்ளியுஞ் சாருங் காரோமையும் நாரில் பூ நீண்முருங்கையும் வேயும்பொருந்தி யமர்ந்து வீயுமிடத்தை உயிர் வாழ்பவர் நண்ணுவரோ?

விளக்கம்:

தம்மை யடைந்தார் சீர்மையழிய நல்லார் செல்வரோ? சிள்வீடுகள் நெருங்கிக் கடிய வோசையாற் பிறரைக் கொல்வனபோலக் கூப்பிடாநிற்கும் வெய்ய வெயிலோன் மிக்குப் பொடிகள் வெந்து பொங்கி மேலேவிசும்பினைச் சுடாநிற்கும், கீழின்கண் வழிபோவார் அடி வேவ அவர் கண்களைச் சுடாநிற்கும் இப்பெற்றிப்பட்ட அவ்வழியினை.

விளக்கம்:

கருங்கடலைப் பருகிய வெண்டலை முகில்கள் இருங்கடலின்கண்ணே புக்கு மாவினைக்கொன்ற முருகன் வேல்போல மின்னிப் பெருங்கட றன்னைப்போல முழங்குதலால் முல்லைக் கொடிகளெல்லாம் குருந்தமரத்தின்மேற் சென்றணையக் கண்டு யான்ஆற்றுந் திறம் என்னை கொல்லோ?

விளக்கம்:

பகற் பொழுதைப் பருகிப் பல்கதிர்ஞாயிறு மலையின்கட் சேர, திங்ளானது இருளைப் பகையென்று கருதிப் பகலின்றன்மை வர வெண்ணிலாவை யுகாநின்ற மருண்மாலையின்கண், வேய்த்தோளாய்! என்னிடத்து நிலைகின்றதில்லை; என்னுயிர் சென்று.

விளக்கம்:

வெங்கதிரோன் மேனோக்கிப் பருகிய நீர் கீழ் நோக்குதலால் காடெல்லாம் ஒக்கங்கொண்டு அழகாகப் போதுதோறும் அரிவண்டுகள் நெட்டெழுத் தோசைமேல் மேவிச் சாதாரி என்னும் பண்ணினைச் சார்ந்தொலியா நின்றன; மானோக்கி! இதனைக் காணாய். அல்லதூஉம், 'போதாரி வண்டெலாம்,' என்பது போதினைப் பரந்து இவ்வண்டெல்லாம் எனலுமாம்.

விளக்கம்:

சக்கரத்தையுடைய மாயவனிறம் போல எங்கும் இருள்பரந்து, அம்மாயவன் முன்னோனுடைய நிறம் போன்று வியப்புமிக்க பானிறமும் போன்ற வெண்ணிலாவும், பையவரல்குலாய்! இவை விரும்பப்படுந் துணையில்லாதார்க்கு வேல் போலும்.

விளக்கம்:

தனக்கு வலிபோலக் கருதி மாயோன் பற்றார் களிற்றின் முகத்தெறிந்த சக்கரம்போல ஞாயிறு குட மலையைச் சேரத் தோழி! மருண்மாலையின்கண் அம்மாயவன் முன்னோன் நிறம்போல மதி தோன்றுதலான் யான் கொண்ட மயலை ஆற்றமாட்டுகில்லேன் வருந்தி.

விளக்கம்:

ஆயப்படுங் கழல்போல அரும்பி, பொன் வட்டுப்போல முதிர்ந்து, பின்னைப் பூமாலையாய், இதழாய் விரிந்து, மடவார் குழல்போலக் காய்த்து, பின்னைத் துளையையுடைய கோலாய் மிக்கு அழியாநின்றன; வியன் புறவின்கண்ணே வீழ்துளியானே பெருங் கொன்றைகள்: இதனைப் பிறரோடே நீ போய் நீயுங் காணாய்நீடியாதே.

விளக்கம்:

பொன்போன்ற வெயிலொளியால் வெந்து காடின்றியிருந்த கருவரைகள் கார்ப்பருவஞ் செய்து மலரிதழ்களான் மூடப்பட்டாலும், அதனாற் பயனென்? பருவ மன்று என்று சொல்லி வாளாநின்றி; இலங்கெயிற்றை யுடையாய்! என்மேனியின் கண்ணுள்ள ஒளிபோல ஒளியிழந்தன என் கண்களும்: போயிழந்த நாள்களின்எண் மிகுதலான் எணணி என்விரல்களுந் தேய என்தோள்களும்வனப்பிழந்தன.

விளக்கம்:

தாமுன்பு நம்மைப் பிரிகின்றநாட் குறிப்படச் சொல்லிய சொற்பழுதாயிற்றால்; பெருங்கடற் சென்று கண்டு நிரம்பப் பருகிக் கால்வீழ்த்தே யிருண்டு திசை யெட்டு மழை தோன்றக் காதலர் தேர் தோன்றுகின்றதில்லை: ஆதலால் என் கண்கள் பீர் தோன்ற நீர் தோன்றாநின்றன.

விளக்கம்:

வண்டினங்கள் விரும்பாத ஆம்பலென்னும் பெயரையுடைய குழலும், ஒழுகிய மலர்களிற் புக்கு வண்டினங்கள் வாய்வீழாத அந்தியாகிய மாலையும், வண்டினங்கள் புக்கொலியாத பூச்செயல்களையு முடைய புரவி பூண்ட தார் மணிகளையுடைய புரவிகளாலே ஒப்பிக்கப்பட்ட தேரினையுமுடையான் வாராத நாளேவந்து என்னை நலியும்.

விளக்கம்:

மான்கள் தம்பிணைகளைக் கூடி எங்கும் விளையாட, அவற்றின் மறிகளு முகள, மழை யெங்கும் பெய்து வாய்த்து வளங் கொடுப்ப, காடெங்கும் தேன்களும் தம்மொடு சார்ந்த வண்டுகளோடு தீதாவென் றொலித்தலான், ஆராயாதே மயங்கிப் பருவத்துக்கென்னா வியைக் கடனாகக் கொடுத்தேன்.

விளக்கம்:

ஒருவந்த மன்றால் என்பது இது பருவமென்பது மெய்ம்மை யன்றா லென்றவாறு. உறை முதிரா நீரால் என்பது மழை பெயல் நிரம்பாத நீராலென்றவாறு; வம்ப மழை யென்றவாறாம், கருமந்தான் கண்டழிவு கொல்லோ என்பது கருமமாவது பருவமல்லாத பருவத்தைக் கண்டழிவதோ என்றவாறு. பருவந்தான் பட்டின்றே யென்பது பருவம் வந்து பட்டதில்லை என்றவாறு, என்றி என்பது இவையெல்லாஞ் சொல்லி என்னைத் தேற்றா நின்றாய் என்றவாறு பணைத்தோளாய் கண்ணீரா லட்டினே னாவி யதற்கு என்பது கண்ணீரே நீராக வார்த்து என்னுயிரைப் பருவத்துக்குக் கொடுத்தேன், பணைத்தோளாய் என்றவாறு.

விளக்கம்:

ஐந்து நிறத்தினையுமுடைய வில்லை யெழுதினாற்போலக் கோலி, முந்நீரைப் பருகி, ஈந்தின் கனிபோன்றருந்துகின்ற வுருவோடு இருங்கொண்மூ நாற்றிசைக் கண்ணும் ஒன்றா யுருமுடைத்தாய்ப் பெய்யப்படுகின்ற வானம் என்னைக் கொல்கின்றாற்போலத் தழைத்துப் பூப் பேனென்று என்னைக் கொன்றாய்; கொன்றை மரமே!

விளக்கம்:

பகலினைத் தருங் கதிரோனுடைய கதிர்கள் நீரை நிலத்தின்கட் பருகி யீன்ற காரானே கொல்லைகள் தருகின்ற வாலிய கொடிகண் மரந்தோறுஞ் சென்றேறு வனவற்றைக் காணாய்! அன்றியேயும், முல்லைகள் பெருந்தண்டளவுடனே குருந்து அங்கு ஒடுங்கு அழுத்தங் கொண்டு தங்கேளிரைப்போ லேறுவன காணாய்!

விளக்கம்:

என்னரே யேற்ற துணைப்பிரிந்தார் என்பது எப்பெற்றியர் அவர் தமக் கன்புபட்ட காதலரைப்பிரிந்தார் என்றவாறு, ஆற்றென்பா ரன்னரே யாவ ரவரவர்க்கு என்பது அக்காதலித்தாரைப் பிரிந்தாரோடொப்பர், பிரியப்பட்டார்க் காற்றி இறந்துபடாதிருக்கச் சொல்லுவார் என்றவாறு, முன்னரே வந்து ஆரந் தேங்கா வரு முல்லை சேர்தீந்தேன் கந்தாரம் பாடுங் களித்து என்பது எனக்கு முன்னே வந்து சந்தனப் பொழிலையும், தேங்காவின்கண் வளர் முல்லையுஞ் சேர்ந்த தீந்தேன்கள் கந்தாரமென்னும் பண்ணினைக் களித்துப் பாடாநின்றன, என்றவாறு.

விளக்கம்:

கருதிக்கொண்டு பூத்த காயாம் பூவினைத் தொகுதியையுடைய மயிலென்றஞ்சி உருமுற்ற ஐந்தலை நாகங்கள் உருமுற்ற பூங்கோடல்களை யொவ்வாநின்ற அழகிய இக் கார்ப்பருவந்தான், எம்முடைய மாட்டேநலிய வந்தது இப்பொழுது

விளக்கம்:

உருமுடை வான் ஒன்றொழிய நோய் செய்தவாறு கண்ணுளவாயின் முல்லையல்லை காணலாம் என்பது உருமுடைய வான் இறந்து பாடொன்றையும் ஒழிய மற்றைக் குறிப்புக்கள் ஒன்பதும் எனக்குளவாம் படி என்னை நோய் செய்தவாற்றை நினக்குங் கண்ணுள வாயின் முல்லையல்லை யாதலின் நக்குக் காண் என்றவாறு,எண்ணுளவாயின் இறவாவால் என்பது அவர் குறித்த இத்துணை நாளுள் வருகின்றேன் என்ற எண் பழுது படாவாயின், அவர் சொன்ன நாளைக் கடவா அன்றோ என்றவாறு. எண்ணுளவா வன்றொழிய நோய் மொழிச் சார்வாகாது என்பது என்னை ஆற்றுவிக்க வேண்டி நின் மனத்தின்கண் எண்ணின எண்ணிண் கண்ணுள்ளவா வன்றி என்னோ யொழிதற்கு நீ யாற்றுவிக்கின்ற நின்மொழி எனக்குச் சார்வாகாது என்றவாறு.

விளக்கம்:

என்னைப் போன்ற தோழி! பொன் போன்ற தார்களைக் கொன்றைகள் ஈனும் வகை இருங்கடலைப் பருகின முகில்களாதலால், பொன் போலப் பெறுதற்கரிய தந்துணைகளைப் பிரிந்து போய் வாழ்கின்றார் அத்துணைக்கண் அவர்மாட்டுத் தோன்றுவர்; நம்மோடிணைதலைப் பிரிந்து வாழ்கின்றார் இப்பருவத்தின் கண்ணுந் தோன்றுகின்றிலர்.

விளக்கம்:

பெரியாராயிருப்பார் பெருமைக்குணம் மெய்ம்மையாகப் பெரிதே: காண முன்னரியரா யுள்ளார் இடர் வந்த இப்பொழுது எளியராயினா ரென்றிரங்கி யழுங்கி ஆற்றாவாய் மலைகள் மிகவும் அழுதன; தலை சாய்க்கும் வகை பரிவாய்த் தண்டளவங்கள் தஞ்சிறுமையால் நகக் கண்டு,

விளக்கம்:

கானங் கடியரங்காகக் கோடலார் வியந்து கைம்மறிப்ப, முகில் பாட, வண்டுகள் யாழாக, வேனற் காலத்துக் களியாத மயில் களித்தாடாநிற்க, வாட்கண்ணாய்! சொல்லாய்; காதலரைப் பிரிந்தார் இறந்துபடாது உளராகியுய்யுந் திறத்தை.

விளக்கம்:

பகலோன் மலையின்கண் மறைய இனிய குழல் இன்னாதாய் வெய்தாக இக்காலத்தின்கண் வாராதே விடுவானோ? வாட்கண்ணாய்! பசுமையார்ந்த குருந்துடனே முல்லைகள் பூங்கொத்தை ஈன்றான காண்; இனி நாமும் அவர்க்கு விருந்துசெய்து ஒழுகிநிற்றல் நெறி.

விளக்கம்:

படுத்துக் துயிலும் பறி கீழாக ஓலைப்படன் மழைத்துளியைக் காத்தற்கு மேலாக இடையர்கள் கிடந்து யாடுகளைப் பிறித்தற்குக் கருவியாகிய பிறியோலையைப் புடை பெயர்வித்து அழைத்துரப்ப, நரிகள் அஞ்சிக் கதறும் யாமத்தின் கண்ணும் தோன்றாராற் றோழி! விரிந்த உளையையுடைய மாவாற் பூட்டப்பட்ட தேரை மேற்கொண்டு போயினார்.

விளக்கம்:

ஒலிக்கின்ற கடலைப் பருகி அந்நீரைக் காத்துக் கருமுற்றிப் பகுத்துச் செறிந்த துளிகளைச் சிதறுவதற்கு முன்பே பூத்துக் குருந்தே! பருவத்தைக் குறித்துக் காட்டி இவளையே வரைந்து வருந்துவாய் என்றாய் நீ.

விளக்கம்:

ஒலியா நின்ற தடங்கண்ணையுடைய பலமுரசு போல் முகில்கள் முழங்குவதன் மேலும், மின்னே கொடிய தடங் கண்ணினையுடைய கூற்றமாக, அழுகின்ற நீர் விடாது நின்ற நெடுந்தடங்கண் ணோக்கினையுடைய நெடும்பணை மென்றோளாட்கு நீ, மறித்துவந்து நின் மனை வாயிலின் கண்ணே அவன்றேர் நின்றதென்று சொல்லுவாய்; எமக்கு முன்னே சென்று தூதாக.

விளக்கம்:

குருந்தே! கொடி முல்லாய்! கொன்றாய்! தளவே! பீலி முருந்தினையொக்கும் இவளெயிற்றுடனே பூமாலையையும் பூப்பித் திருந்து கோங்கரும்பு முதலாயினவற்றை வென்று சிதைக்கும் முலையினை யுடையாளுடைய குழறாழ்ந்த நிறைந்த வேய்த்தோள்களைப் பெரும்பீர் நிறம் போலப் பசப்பித்தீர்மீட்டும்

விளக்கம்:

சினத்தினையுடைய பாம்புகளும் புற்றினையடையும் வகை உருமேறு வெகுண்டிடிப்ப, மதத்தையுடைய யானைகள் அவ்வுரு மேற்றுக்கு எதிரே முழங்க, புதலால் சூழப்பட்ட நாகமரங்கள் வெள்ளிபோலும் இதழ்கள் புறஞ்சுற்றப் பொன்போலுந் தாதுக்களை உள்ளே பயந்தனவாதலாற் பூங்கோதாய்! நின் மென்றோள்கள் யாதுகாரணத்தாற் பசந்தன இப்பருவத்து?

விளக்கம்:

விளக்கு மழுங்கிப் பீர்நிறம் கோடலான் அவ்விளக்கினைத் தூண்டுவாள் மெல் விரலினைத் தோன்றிப் பூவின் மேற் சென்றன காந்தண் முகைகள் போலும் வகை கார் நீர் தோன்றுதலாற் காரின் பருவத்தைச் செய்தன கானங்கள்; இத்தைக் கண்டும், தடங்கண்ணாய்! எனக்குக் காதலர் சொல்லிய பருவம் அன்றென்னா நின்றி.

விளக்கம்:

மழைத்துளிகள் உகவுங் கார்ப்பருவம் அன்றென்று சொல்லாநின்றார் இவ்வூரார்; அச் சொலவு தான் அவர்க்குக் குணமோ குற்றமோ என்பதறியேன்; அதுதான் அவர்க்குக் குணமே கொல்லோ! வளவிய துடுப்பாய்ப் பாம்பாய்விரலாய் வளைமுறியாய் வெண்குடையாகாநின்றது தண்கோடலழிந்து.

விளக்கம்:

நம்மைப் பெருமையிலரென்று சொல்லுவார் காணாதாராகாரே! வளவிய கொன்றைகள் கொம்பெல்லாம் பொன்னாகப் பூக்க. வண்டொடு தேன்கள் துத்தம் என்னும் பண்ணினைத் தம்முட் பொருந்தி ஒலியா நின்றன காடெல்லாம்; வெய்ய கதிரோடு கூடி வெங்கதிரோன் அத்த மலையை அடைதற்கு முன்னே.

விளக்கம்:

யானொருத்தி; எனக்கு ஒன்றல்ல பல பகைகள் என்னை மலைத்தலே தமக்கு ஒழுக்கமாகக் கொண்டன: வேறாகத் துணையைப் பிரிந்து பொருந்தில் மடற்பனை மேலிருந்த அன்றில், மாலைப்பொழுது, மழை பெயல், ஆம்பற்குழல். கடல் அன்றியே முகில்கள் என்று சொல்லப்பட்ட இவையெல்லாம் மேல் வெகுண்டு.

விளக்கம்:

காடுகள் தழைத்துத் தலையெடுக்க, ஆயர் ஊதுங் குழலோசை தோன்ற, ஏனங்கள் இடந்த மணிகளினெதிரே முகில்கள் சிரிப்பதுபோல மின்கள் ஒளிவிட இக்காலத்தும் இறந்து படாமையான் நாணில்லாத என்னுயிர் ஒழுகுவது போலவுளது.

விளக்கம்:

இப்பிறப்பின்கட் செய்த தீவினை இப்பிறப்பின்கண்ணே விளையும் போலும்! மறுபிறப்பின்கண் ஆம் என்பார் அறியாதார் காண்; முன்பு நம்மை எளியரெனக் கொண்டு துயர்செய்த ஈர்ங்குழலார், தோழி! எல்லாரும் அறியச் சுடப்பட்டவாற்றைப் பாராய். குழல் நலிவது நெருப்பாற் சுடப்பட்டுத் துளை பட்ட பின்: சூடுண்டது பிறரை நலிந்ததாற் பயனென்று குழலைச் சொல்லுமாறென்னையெனிற் பிறரை நலியுந் தன்மை முன்பே அதற்குளதாதலாற்பட்ட தெனக் கொள்க.

விளக்கம்:

செவ்வழி யாழையுடைய பாண்மகனே! சீரார்ந்த விளையாட்டுத் தேரினைத் தன்கையால் இம்மனையின்கண் ஈர்த்து நடத்துகின்ற என்மகன் பிறப்பதற்கு முன் இம்மனையின்கட் பிரியாது ஆய்வயலூரன் ஒழுகினான்; பின்னை யெல்லாம் எங்கையர் தோளே மிக விரும்பி முயங்கினான்; ஆதலான் இப்பருவம் யாம் அவர்க்குத் தக்கேம் அல்லேம்.

விளக்கம்:

அழகிய காம்பையுடைய யாழ்ப்பாணனே! மண்ணாற் செய்யப்பட்ட யானைப்பாகராகிய என்மகனார் தாங் கொட்டுகின்ற தூக்கோற் றுடியோடு இங்குத் தோன்றி யொழுகுவதற்கு முன்பு தூய புரிப்புச் செயல் களையுடைய தொடியுடையார் மனையின்கட் சென்று தோன்றி யொழுகுமோ சொல்லாய் இப்பொழுது; அவனால் வரையப்பட்ட வாழ்வினையுடையேன் வாயில்கடந்து.

விளக்கம்:

விளரியென்னும் பண்னைச் செய்கின்ற யாழையுடைய பாண்மகனே! யாங்கள் விரும்பாதன அழையா தொழிக; எங்கண்மாட்டு நினக்கு ஈரமல்லாத முளரி போன்ற மொழிகளைச் சொல்லாது இங்கு நின்றும் புடை பெயர்ந்து கிளர்ந்து நீ போய்த் தாமரைப் பூப் போன்ற கண்களையுடைய வயலூரன் இன்று புதுமனையின் கண்ணே புகுவதன்முன் அப்புதுமனைக்கண் நீ சென்று வாராநின்றான் என்று அவனாற் காதலிக்கப்பட்ட பரத்தையர்க்கு உரை.

விளக்கம்:

மெல்லிய இடத்தையுடைய மிக்க வயலூரனுடைய மெய்யுரைகளை எங்கட்குச் சொல்லாதே இங்கு நின்று மெழுந்து போய் இவ்வுலகத்தின்கட் குலமுடைய மனையாளைப் புணர்தல் புண்ணிற்கு இடுங் காரம் போன்று வெய்யதென்று தலைவன் கருதி யவர்களை நெருங்கானாய், பரத்தையரைப் புணர்தல் பால்போன் றினிக்கும் பண்புடையதெனக் கருதி அவர்களை விரும்பிக் கூடுமென்று, தம்மை யழகுபடுத்திக் கொள்வதா நன்மை யொன்றினையே கொண்ட பரத்தையரக்குப் பகர்வாயாக.

விளக்கம்:

செவ்விய தாமரை மலரோடு ஒன்றாக வளர்ந்து நிற்கின்ற செந்நெற் பயிரினது பசிய கதிர்க்குலைகளையுடைய யாற்று நீரினிடத்திலே குதித்து விளையாடுகின்ற பரத்தையினது அழகிய மார்மீதணிந்துள்ள மலர் மாலையின் வயப்பட்டு, அவளது மனம்போல வெளிப்பட்டு நடக்கும் மருத நிலத்துார்த்தலைவனது நட்பினின்றும் பகையின்றியே, விலகி துன்புற்று வாழ்தல் நல்லதாகும். (என்று தலைவி தனக்குட்டானே கூறினாள்.)

விளக்கம்:

அப்பொழுது அலர்ந்த தாமரைப் பூவினிடத்தே செவ்விய நெற் கதிர்கள் வணங்கித் தங்கும்படியாக கூத்தியர் ஆடுதலில்லாத புனலிடமாகிய யாற்று நீரிலே நீர்குடைபவளாகிய பரத்தையினது சிறந்த பலரும் தழுவுதற்குரிய மார்பினை தழுவும் நலமிக்க மருத நிலத்துார்த் தலைவனது நல்ல மார்பினை தழுவாமை நல்லதாகும். (என்று தலைவி தனக்குட்டானே கூறினாள்)

விளக்கம்:

அன்பு காரணமாக மேற்கொள்ளப்பட்ட உண்மையான போக்கினை கொண்டிராத மிக்க நீர்வளமிக்க மருத நிலத்துார்த்தலைவனது பொய்மையான மாய மொழிகளை கேட்டபோது என்பால் தலைவன் செய்யும் நிலையுடைக்காதற் செயல்களே அவனது புகழினை எடுத்துக் காட்டுவனவாகும் கூடல் கருதி நிற்பவராகிய தலைவரை (உங்களுடைய புகழ் மொழிகளே அவர்தம்) இகழினை எடுத்துக் காட்டும்படி மிகுதியும் போற்றிக் கூறாது நடவுங்கள். (என்று தலைவி வாயிலாக வந்தார்க்குக் கூறினாள்.)

விளக்கம்:

மடக்கப்பெற்ற இறால் மீனினைப்போன்ற யாழினையுடைய நற் பண்புகளை மேற்கொண் டிராத பாணனே! வளைவுற்ற இறால் மீன்கள் நாணினாலே தொடுக்கட்பபட்ட வில்லினை ஒத்திருக்கும் மலர்கள் நிரம்பிய பொய்கைகள் மிகுந்த மருத நிலத்துார்த் தலைவன் பொய்மையான மொழிகளை தெரிந்து பெற்ற, கீழ்நாள் சென்ற நாட் செய்திகளை கிளர்தலாக எடுத்துச் சொல்லி எமக்குள் தொடங்கப் பெற்றுள்ள உறவின் தன்மையினை நின்சொற்களினாலே துணிந்து கொள்ளுமாறு கூறவேண்டுவதின்று. (யாம் நன்கு அறிவேம், என்று தலைவி பாணனிடங் கூறினாள்.)

விளக்கம்:

என் பின்னவர்களாகிய பரத்தையர்தம் மனையகத்தே உள்ளவனாகிய பாண்மகனே! நீ (எனக்குப்) பிறராயுள்ள பரத்தையரினது மனை யென்று (என் மனையைப்) பிறழ வுணர்ந்து வந்து விட்டாய் என் பின்னவர்களாகிய பரத்தையரின் மனையகத்தே (இப்பொழுது) மாலை வேளையின் இறுதியாகிய மணவிழாத் தொடக்க வேளையாகும், (ஆகலின்) மீண்டும் எம் மனையினை அப்பரத்தையர் மனையெனக் கருதாது (வேறு எவர் மனையினையும் இம் முறையிலே) தவறாகக் காணாது இவ்விடத்திருந்து நீங்கி. (மணவிழாத் தொடக்க வேளையினையுடைய பரத்தையர் மனைக்குச்) செல்வாயாக. (என்று தலைவி பாணனிடங் கூறினாள்.)

விளக்கம்:

பாலையென்னும் பண்ணினாற் சிறந்த யாழினையுடைய பாணனே! முன்பு நின் தலைவனுக்கு மாலைக் காலத்தே பாடவேண்டிய பண்ணினை பாடி ஊழியஞ் செய்த தில்லையோ; காலைவேளையிற் பாடவேண்டிய பண்ணினை பாடும்படியான நிலையினை தெரியாதவனாய் சாம்புதலில்லாத உன்னுடைய பொய்மையான சொற்களுக்கு உளநெகிழும்படியான இடத்தினை தெரிந்து விரும்பிச் செல்வாயாக. (என்று தலைவி பாணனிடங் கூறினாள்.)

விளக்கம்:

பெருந்தன்மை முதலிய நற்பண்புகள் மிகுந்த மக்கட்கு யாவரையும் தமக்குரியரெனக் கொண்டாடுந் தன்மை நீங்காதுறையும் போக்காலோ பழமையானவைகள் மக்கட்குப் பல்லாற்றானும் பயனுறுதலை நினைந்து பார்த்தமையாலோ உரிமைகள் (பல வாய்ந்த) பல குடிமக்கள் தக்க தலைவர்களை பெற்றார்களைப் போல (மிகவும் தாழ்மையுள்ள யான் சுற்றம் போன்று (வாயில் நேர்தற்குக் காரணமாக) அடைந்த (தலைவி காட்டிய) இவ்வருளானது. (எனக்கு வாய்த்தது? என்று விறலி தோழியினிடங் கூறினாள்.)

விளக்கம்:

பெண்ணே! நான் சொல்வதைக் கேட்பாயாக (அன்று நம்மைப் பிரிந்து சென்ற) அத்தலைவன் தெய்வம் போல்பவளாகிய தலைவியின் பின்னே (சென்று) அவள் ஏவுவன செய்து மார்பிலணிந்துள்ள அணிகலன்கள் மார்பினை விட்டு முன் செல்லும்படியாக மிகுதியும் அவளை வணங்கி அவள் கூறுங் கட்டளைகளை விலக்க விருப்பமில்லாதவனாய் நடக்கின்றான் என்னே! பெரிய பூவுலகத்திலும் துறக்கத்திலும் இதற்குமுன் இம்முறையினைக் கேட்டாவது கண்டாவது முடிந்த நிலையினை தெரியேன். (என்று காமக்கிழத்தி தன் தோழியிடங் கூறினாள்.)

விளக்கம்:

யாழையுடைய பாணனே! இவ்விடத்தே (எனக்கு வாய்த்த உவ்விடத்தே திரிபவனாகிய என் மகன் தன் சிறிய கை (சாடை) களாலும் செவ்வாயின் மழலை மொழிகளாலும் பொருள் புலப்படாத நிலையில் பன்முறை குழறிக் கொண்டு விரைந்து சென்று மிகவும் நாளடைவில் வளர்ந்த முறையான் நான் எனக்குப் பின்னவளாகிய பரத்தை (தலைவனோடு கூடிச் சிறப்புற்றிருக்குந்) தன்மையினைப் போன்று கிளர்ச்சியுற்று வாழ்கின்றனன். (ஆகலின் எனக்கொரு குறையுமின்று. என்று தலைவி பாணனிடங் கூறினாள்.)

விளக்கம்:

பெரிய கொம்பினையும் சிவந்த கண்களையுங் கொண்ட எருமையானது வயல்களில் (விளைந்துள்ள) பெரிய (கொம்பு) கழிகளாகிய மெதுவான கரும்புகளை மோதி அரிய கொம்புகளாலே குமுத மலர்களை கலக்கி அழகிய குவளை மலர்களை தின்று வாயினைத் தாழவைத்து அழகாக பற்கள் அசை போடுவனவாகக் காணப்படும். (பாராய் தோழீ! என்று தலைவி கூறினாள்.)

விளக்கம்:

இம்மைந்தனின் தகப்பனாராகிய தலைவரின் மருத நிலத்தூரின் தன்மையானது கன்றினை (எருமைகள்) நினைந்து (மடிவழியாகச்) சோரவிடப்பட்ட பாலானது தாமரைப் பூவினிடத்தே பெரிய (வெண்மையான) துளியினைப் போன்று அமர்ந்திருக்கும் அன்னப் பறவையினை உண்பிக்க வேண்டி வாய்க்காலாகப் புறப்பட்டு (தாமரைத் தடாகத்தைச்) சேர்ந்து உள்ளிருந்து மேலேறி (கண்டார் இஃதென்?) அழகிய காட்சித்து என்று வியக்கும் மேன்மையினை யுடைத்து. (என்று தலைவி தோழியிடங் கூறினாள்)

விளக்கம்:

(மேலமர்ந்து) ஊர்தற் கியலாத சிறு தேரினையுடையானாகிய என் மகனின் தகப்பனது மருத நிலத்தூரானது மருதமரங்களுடன் காஞ்சி மரங்களும் பொருந்தி வானளாவிய தாலுண்டான நிழலின்கண்ணே காளைகளுடனே உழைப்பவர்களாகிய உழவர்களின் ஒலியானது நாரைகளுடன் வாத்துக்களின் ஒலிகள் தோறும் சென்று கலந்து மிகுந்து காணும்படியான குளிர்ந்த அழகிய வயல்களோடு கூடியதாம் (என்று தலைவி தோழியிடங் கூறினாள்).

விளக்கம்:

மண்ணிடத்தே படிந்த குலையினையுடைய வாழை மரத்தினிடத்தே வைக்கப்பெற்ற தேனினை நம்முடைய தென்று நினைத்து உண்டு மயக்க (முற்ற) (மருத நிலத்துார்த்) தலைவரின் மகளாகிய தலைவி அழகிய தமாரைப் பூவினிடத்திலும் தன் கண்ணிடத்தே நிறைந்து நின்றுள்ள மருத நிலைத்துார்த் தலைவனின் நிறவழகினை கண்டு (மாலை) தொடுத்தலைச் செய்வாள். (என்று செவிலிக்குத் தோழி கூறினாள்.)

விளக்கம்:

(பாணனே!) மணியொலி போன்ற பேச்சினையுடைய மேன்மையுள்ள தலைவி அழகிய குரலினானே மேன்மைபெற்ற பெண்களாகிய பரத்தையருடன் (புணர்ந்து) விளையாடினேன் என்று நினைத்து பிணக்கினை மேற்கொண்டு ஆண்டுக்காலம்வரை மனத்தை யடக்கி தங்கும் ஊரானது அழகிய சிச்சிலிப்பறவை தங்கி பாட்டினை பாடுகின்ற பாய்ந்து செல்லும்படியான நீர் வளப்பத்தினுடைய வயல்களோடு கூடியது. (என்று தலைவன் பாணனிடங் கூறினான்.)

விளக்கம்:

குளிர்ந்த குளத்தினிடத்திலே (மலர்ந்துள்ள) தாமரைப்பூவிலேயுள்ள பெரிய ஆண் அன்னப் பறவையினை கீழ்ப்படிதலுள்ள பெண் அன்னப்பறவையானது நீரிலிருந்து நினைக்கும்படியான கழனிகள் சூழப் பெற்ற மருத நிலத்தூர்த் தலைவனே! வளப்பம் பொருந்திய குளத்தினை போன்ற உனது மார்பானது (நின்னோடு) கூடி வாழும் இவளது மயக்கத்தைத் தரும் நீங்காத காமநோய்க்கு. மருந்து - மருந்தாகி புளியம்பழத்தின்கண் மக்கள் கொள்ளும் விருப்பம்போல் மேலும் மேலும் விரும்பும் மேன்மையினைக் கொண்டதாகும். (என்று தோழி தலைவனிடங் கூறினாள்.)

விளக்கம்:

(அன்னாய்!) வளப்பமிக்க மருத நிலத்துார்த் தலைவனின் மணமிக்க சந்தனக் குழம்பு அணியப் பெற்ற மார்பின் கண்ணே (நம் செல்வி அன்புடன்) கூடியிருந்து விட்டு விலகாத வேளையிலேயே (வீட்டருகே) நெருங்கி பொருந்தியுள்ள நெற் கூடுகளின் உச்சியிலே தங்கியிருக்கும் சேவலானது (கூவித்) துாக்கத்தினின்றும் எழுப்ப இசையோடு கூடிய பாடல்களை பாடத் தொடங்கிவிடும். (என்று தோழி செவிலித்தாயினிடம் கூறினாள்.)

விளக்கம்:

(தலைவனே!) செம்பட்டினை (தலைவியின் சேடிகளிலொருத்திக்குத் தோழி) உடுத்து வித்து (அணிந்துள்ள) செவ்வணிகளெல்லாம் நிறமாறும்படியாக (செஞ்சாந்து) அணிந்து மிகுந்த கருத்தோடு கூடி சிவந்தகுவளை மலர்களை சூட்டி (தலைவன் விருப்பத்தினைப் பெற்றுள்ள) பரத்தையானவள் உன்னைப் பார்த்து (வசை மொழிகள்) சொல்வாளாயினும் (அவளுக்கு எதிராக) நீ ஒன்றும் சொல்லாது திரும்புவாயாக என்ற அறிவுரையினை அச் சேடிக்குச் சொல்லி (நீ வாழும்) (இப் பரத்தையின்) வீட்டை நோக்கி (மகப்பேற்றால் நின் குலம் விளங்கி) மேன்மை யுறும்படியாக அனுப்பியுளாள். (நீ இதனைக் காண்பாயாக)

விளக்கம்:

பாட்டுக்களாகிய ஒலியும் இன்னிசையாகிய ஒலியும் கோடுதலில்லாத கொம்பாகிய குழலினது ஒலியும் இம்முறையான பல வொலிகளும் கூடி ஒலிக்க. (செய்யும் சிறப்பின்கண்ணே தலைமகன்) வளைவாகிய நச்சுப்பற்களையுடைய (வாசுகி யென்னும்) பாம்பினை (பாற்கடலைக் கடைந்த) மந்திரமலையானது மேற் கொண்டு சிறப்புற்றதைப் போல தன் மகனை மேற்கொண்டு (மருத நிலத் தெய்வமாகிய) வேந்தனைப் போல (தலைமகளின்) இடப்பக்கத்தே வந்து சேர்ந்தனன். (என்று தோழி கூறி மகிழ்ந்தாள்.)

விளக்கம்:

(எம்பெருமானே!) மண்வடிவமாகக் காணப்படும் பூமியில் வாழும் மக்கள் (பலர்) சான்றோராயிருந்தும் வறிதே எண்ணிக்கையளவிலேற்பட்ட வாழ்நாளிலே (தமது வாழ்க்கையின் சிறுமையினத் தலைமகளின் பெருந்தன்மைப் போக்கோடுஒப்பிட்டு நோக்கி அவளுக்குக்) கீழ்படிந்து நடக்கும் வண்ணம் பெண்ணின் மேன்மையானது தங்கியுள்ளதா லுண்டான மேட்டிமை நிலையானது தன்னைவிட்டு நீங்கும்படி முத்துமாலைகளை யணிந்துள்ள முலைகளையுடைய தலைமகள் மிக மிகுதியும் எளிமையும் இனிமையுமாகிய அன்பினை இல்லற வாழ்க்ககையிலே கைக்கொண்டு ஒழுகுவாளாயினள். (என்று தலைமகனிடத்தே வாயிலோன் கூறினான்.)

விளக்கம்:

(தோழியே!) சிவந்த கண்களையும் கரிய கொம்புகளையும் எருமையானது சிறிய கனைப்புடனே அழகிய இடத்தையுடைய வயல்கள் மிகுந்த மருத நிலத்தூடே விரைந்து சென்று அழகிய கண்களைப் போன்ற நீலோற்பலமாகிய அழகிய பூக்களுடனே சிவந்த கயல் மீன்களையும் அணிந்து கொண்டு தவளையினையும் முதுகின்பேரிலே யுட்கர்ந்திருக்கும்படியாக வைத்துக் கொண்டு வருதலைச் செய்யும். (இஃதென்னே! என்று தலைவி தோழியினை நோக்கிக் கூறினாள்.)

விளக்கம்:

(தோழியே!) இருளானது நடக்கலாயிற்றுப் போலும் என்று சொல்லும் படியான இரும் கோடு பெரிய கொம்புகளையுடைய எருமைகள் (கண்டார்க்கு வியப்பான்) மன மயக்கத்தைத் தரும்படியான சிறந்த மருதநில விளைபொருள்களாகிய குவளை முதலியவற்றை உண்டு சாரமாகிய உறுதித் தன்மை நிறைந்த கல்லினை பெயர்த்தற்குரிய கொம்புகளோடுகூடி தம்முடைய கன்றுகளை நினைத்து ஒலித்துக் கொண்டு நெற்கதிர்ப் போர்களை மேற் கொண்டு வாரா நிற்கும். (இஃதென்னே! என்று தலைவி தோழியிடங் கூறினாள்.)

விளக்கம்:

(தலைவனே!) போர்ப்புண்கள் மிகப்பெற்ற நிமித்திகன் போன்று மக்கட்கு எதிர்கால வேற்பாடாகச் செய்திகளைக் கூறிச் சென்ற மனு வென்னும் பேரரசனது அற நெறியானது உன்னை நீங்கப் பெற்று (தீய வொழுக்கத்தை நீ) மேற்கொண்டு வாழதலைச் செய்தாலும் நின்னிசைப்பாக்கள் பொருந்தப் பெற்று பாணர்கள் பாடத் தொடங்குதற்கு முன்னரே. (தொடங்கிய வளவிலே) செவ்விய கயல் மீனினை போன்ற கண்களையுடைய தலைமகள் (ஊடலை மேற்கொண்டு) வருந்தாமல் வெட்க முறுகின்ற விதத்தாலே பெண்மையாகிய பேரரசுக் குணம் அவளிடம் பொருந்திக் கிடக்கும் போக்கு (இவ்வுலகெங்குங் காணவொண்ணாப்) புதிய காட்சியினைக் கொண்டதாகும். (என்று அறிவர் தலைவனை நோக்கிக்கூறினார்.)

விளக்கம்:

பலபண்களையுங் கலந்து பாடும் யாழினையுடைய பாணணே! கருதுமிடத்து யாதாம் (ஒன்று மின்று) நீள நினைந்து பார்க்குமிடத்து இப்பொழுது (எனக்கின்பத்தைத் தரும்) இத் தலைமகளொடு ஒப்பானவரை கருதிப் பார்த்தால் கடலாற் சூழப்பட்ட மண்ணுலகத்தில் காண்பதற்கில்லையாம் நடுகல்லினிடத்தே பெயர் சேரப் பெறாதவளாய் வெற்றி மிக்க மேலுகத்திடத்தே (பொருந்தியுள்ள பெண் பாலருள்) யாரேனும் இருப்பாராயின் இவட்கு நேராவர். (என்று தலைமகன் பாணனிடங் கூறினான்.)

விளக்கம்:

சிறந்த மூங்கிற் கோலையும் யாழினையுமுடைய பாணணே! (எனக்குப்பின்வந்த) தங்கைமாராகிய பரத்தைய ரோடு கூடி விளையாடுதற்குரிய இப்பொழுது சேறுகள் நிரம்பியிருக்கும் சிறு சதங்கையணியப் பெற்ற கால்களிலும் சிவந்த பொன்னாலே செய்யப்பட்ட நெற்றிச் சுட்டியிலும் புழுதி படியும் (தன்மை) பொருந்திய தனையுடைய இம்மகனோடு இல்லின் முகப்பிலே இவனினும் நயத்தால் வேறுபட்டு மேம்பட்ட பரத்தையரிடம் விளையாடுமாறு போல (தலைவன்) விளையாட விரும்புவானோ? விரும்பான். ஆகலின் நீ வீணே வாயில் கூறி வருந்த வேண்டாம்

விளக்கம்:

(தலைவனே!) பரத்தையர்கள் தம் முலைகளாலும் அணிகளாலும் முன்னே கலவிக்காலத்தே கைக் கொண்ட இளந்தளிர் களாலும் (நின் மார்பிற்) பொருத்திவைத்த குறியானது கெடாதவண்ணம் (என் எதிரே வந்து) தோன்றும் உனது மாலையினை உமிழ் நீரினைச் சிந்துகின்ற வாயினையுடைய என் மகன் (உண்ணும்) எனது மார்பின் கணுள்ள பாலானது (நீ என்னைத் தழுவினால்) வெளிப் பட்டுக் கெடுத்து விடும் (ஆகலின்) (என்னைத்) தழுவிக் கொள்ளுதல் வேண்டுவதின்று. (என்று தலைமகள் தலைவனை நோக்கிக் கூறினாள்.)

விளக்கம்:

(தோழியே!) தொடர்புடையதான இன்பமாகிய கனியினை (தலைமகனுடன்) கலத்தலோடு கூடிய அன்புமிக்க காலத்திலும் காணப் பெற்றேனில்லை (ஆகலின்) எனது வெறுப்பு நீங்குமாயின் (அப் பொழுது) வெட்கமுற்று (அதனால்) நடுங்கச் செய்யும் குளிர்ந்த மருத நிலத்தூர்த் தலைவனை என் கண்கள் எப்பொழுதும் காண விரும்ப வில்லை (அப்படியிருக்க) வருத்த மிக்க மனப் பிணக்கினை பொதுவான ஊடுதலினைப்போல எண்ணிப் பேசுதல் எதற்காக? (என்று தலைமகள் தோழியை வினவினள்.)

கணிந்தார் என்னும் கணி மேதாவியார் அகப் பொருளாகிய களவியற் போக்கினை வெறுத்தவர்களின் வெறுப்பு விலகும்படியாக அவ்வகப் பொருட் போக்குப் பலரின் ஒழுக்கமாக மீண்டுந் தோன்றும்படி தொடுக்கப் பெற்ற மலர் மாலையினைப் போன்ற சொன்னடை பொருணடைகளாலே (ஒப்புமை கூறுதற் கொரு மொழியு) மிணையாகாத இனிய தமிழ் மொழியினாலே இயற்றிய முத்துக்களைப் போன்ற வெண்பாச் செய்யுட்களில் திணைமாலை நூற்றைம்பது என்னும் நூலை ஆராய்ந்து கனிவுடன் கூறினார்.